Βασίλης Λιάσκας

Ο Βασίλης Λιάσκας (1913 - 1982) ήταν Έλληνας ποιητής της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Γεννήθηκε στη Λαμία το 1913. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου εργάστηκε ως δημοσιογράφος, δημόσιος υπάλληλος, επιμελητής κειμένων και μεταφραστής.
Παρουσιάστηκε στα γράμματα για πρώτη φορά το 1931, δημοσιεύοντας ποίημα στο περιοδικό «Κυκλάδες» που εξέδιδαν η Ρίτα Μπούμη, ο Βίκτωρ Παπαδάκης και η Κατερίνα Μπάιλα στη Σύρο.
Το 1978 του απονεμήθηκε το 2ο Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του «Φωτοσύνθεση». Ήταν μέλος του Συνδέσμου Ελλήνων Λογοτεχνών. Άφησε σημαντικό μεταφραστικό έργο. Αλλά και δικά του ποιήματα έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά.
Η ποίησή του επικεντρώνεται στην ομορφιά της φύσης. Με άξονα αναφοράς την άσφαλτο δείχνει το αδιέξοδο της ζωής στα αστικά κέντρα.
Έγραψε ο Αντρέας Καραντώνης για τη συλλογή του «Αιωνιότητα» στη «Νέα Εστία» (τεύχος 960): «Ο Λιάσκας δεν έχει παραδοθεί παθητικά ή μιμητικά στην ποίηση του 'άγχους της εποχής μας'. Αυτό το 'άγχος' έχει δύναμη στερητική. Δεν αφήνει την ποίηση να συγκινηθεί από ό,τι προσφέρει η ζωή: ομορφιές, δυνάμεις, εικόνες, κίνητρα για δημιουργία … Ζει με τις συγκινήσεις του, με τις παρορμήσεις του, με τους παλμούς του που παίρνουν λυρικούς τόνους».
Αυτοκτόνησε το 1982. Έπεσε στο κενό από το παράθυρο του νοσοκομείου όπου νοσηλευόταν. Του ήταν αδύνατο να ξεπεράσει τον θάνατο της μητέρας του. Παρέχεται από τη Wikipedia