Πέτρος Ρούμπος

200px|thumb|right|Πέτρος Ρούμπος, ''Το όνειρον του Στρατού μας''. Πολεμική αφίσα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (περί το 1917-1918). Λιθογραφία διαστάσεων 56 εκ. x 83 εκ. Από ιδιωτική συλλογή. Ο Πέτρος Ρούμπος (1873 – 1942) ήταν Έλληνας γλύπτης, ζωγράφος και εικονογράφος, ο οποίος γεννήθηκε στο Γεωργίτσι Σπάρτης το 1873. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (Α.Σ.Κ.Τ.) της Αθήνας ζωγραφική και γλυπτική με δασκάλους το Λύτρα και το Βρούτο.

Ο Ρούμπος φιλοτέχνησε κυρίως προσωπογραφίες και προτομές, όπως του αρχιτέκτονα Αριστοτέλη Ζάχου, του Πελοποννήσιου πεζογράφου και θεατρικού συγγραφέα Πολύβιου Δημητρακόπουλου, του Ρήγα Φεραίου στο Βελεστίνο, του Αθανασίου Διάκου στο Πεδίον του Άρεως στην Αθήνα κ.ά.

Μια μαρμάρινη προτομή του ποιητή Λορέντζου Μαβίλη βρίσκεται στην ομώνυμη Πλατεία Μαβίλη της Αθήνας. Ο καλλιτέχνης αποδίδει σ' αυτή με τρόπο ρεαλιστικό τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά και την προσωπικότητα του ποιητή, αφού ο ίδιος ο Μαβίλης, το 1912, σε ηλικία 53 ετών, είχε ποζάρει στον Πέτρο Ρούμπο. Η προτομή του Μαβίλη τοποθετήθηκε στη θέση αυτή από το Δήμο Αθηναίων το 1938. Η ίδια προτομή υπάρχει σε άλλα τρία αντίγραφα: στην Κέρκυρα, στα Ιωάννινα και στα Γραφεία της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.

Το έργο του Πέτρου Ρούμπου περιλαμβάνει επίσης ταφικά μνημεία, όπως της οικογένειας Γεωργίου Αθηνογένους (1910), με καθισμένη μια φτερωτή μορφή, στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών, καθώς και το Μνημείο των Αρχιερέων στην Τρίπολη, με ανάγλυφες παραστάσεις από τη δράση των Αρκάδων στην Ελληνική Επανάσταση του 1821. Φιλοτέχνησε ακόμη τα ηρώα στη Μαγούλα Σπάρτης και στη Χίο.

Ο Πέτρος Ρούμπος πέθανε στην Αθήνα το Φεβρουάριο του 1942. Παρέχεται από τη Wikipedia