Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος

Ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος (949 – 1022) ήταν Βυζαντινός Χριστιανός μοναχός και ποιητής από τη Γαλατία της Μικράς Ασίας. Ήταν ο τελευταίος από τους τρεις αγίους της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας που τους δόθηκε ο τίτλος του «Θεολόγου» (μαζί με τον Ιωάννη τον Απόστολο και τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό). Το « Θεολόγος» δεν εφαρμόστηκε στον Συμεών με τη σύγχρονη ακαδημαϊκή έννοια της θεολογικής μελέτης. Ο τίτλος σχεδιάστηκε μόνο για να αναγνωρίσει κάποιον, που μίλησε από προσωπική εμπειρία για το όραμα του Θεού. Μία από τις κύριες διδασκαλίες του ήταν, ότι οι άνθρωποι μπορούσαν και έπρεπε να βιώσουν τη ''θεωρία'' (κυριολεκτικά «να έχουν όραση του Θεού»).

Ο Συμεών γεννήθηκε από ευγενείς της Ρωμανίας και έλαβε παραδοσιακή μόρφωση. Σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών γνώρισε τον γέροντα Συμεών τον Στουδίτη, έναν περίφημο μοναχό της Μονής Στουδίου στην Κωνσταντινούπολη, ο οποίος τον έπεισε να δώσει τη ζωή του στην προσευχή και στον ασκητισμό υπό την καθοδήγηση του γέροντα Συμεών. Στα τριάντα του χρόνια, ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος έγινε ηγούμενος της Μονής του Αγίου Μάμα, θέση που κράτησε για είκοσι πέντε χρόνια. Προσέλκυσε πολλούς μοναχούς και κληρικούς με τη φήμη του για την αγιότητά του, αν και οι διδασκαλίες του τον έφεραν σε σύγκρουση με τις εκκλησιαστικές αρχές, οι οποίες θα τον έστελναν τελικά στην εξορία. Ο πιο γνωστός μαθητής του ήταν ο Νικήτας Στηθάτος, που έγραψε τον ''Βίο του Συμεών''.

Ο Συμεών αναγνωρίζεται ως ο πρώτος βυζαντινός μύστης, που μοιράστηκε ελεύθερα τις δικές του μυστικιστικές εμπειρίες. Μερικά από τα γραπτά του περιλαμβάνονται στη ''Φιλοκαλία'', μία συλλογή κειμένων από πρώιμους χριστιανούς μυστικιστές για τη στοχαστική προσευχή και τις ησυχαστικές διδασκαλίες. Ο Συμεών έγραφε και μιλούσε συχνά για τη σημασία της άμεσης εμπειρίας της χάρης του Θεού, μιλώντας συχνά για τις δικές του εμπειρίες του Θεού ως θεϊκού φωτός. Ένα άλλο κοινό θέμα στα γραπτά του ήταν η ανάγκη να τεθεί κανείς υπό την καθοδήγηση ενός πνευματικού πατέρα. Η αυθεντία για πολλές από τις διδασκαλίες του προήλθε από τις παραδόσεις των πατέρων της ερήμου, των πρώτων χριστιανών μοναχών και των ασκητών. Τα γραπτά του Συμεών περιλαμβάνουν τους ''Ύμνους της Θείας Αγάπης'', τους ''Ηθικούς Λόγους'' και τους ''Κατηχητικούς Λόγους''. Παρέχεται από τη Wikipedia