| Περίληψη: | [....]Το αθηναϊκό αντεργκράουντ ωρίμασε, διευρύνθηκε, μεγάλωσε, έγινε μέινστριμ. Μέινστριμ; Όχι ακριβώς. Ποτέ εντελώς. Τα περιοδικά, οι συγγραφείς, οι καλλιτέχνες, οι ιδέες και οι φόρμες του παράλληλου αυτού ρεύματος, του αδιαφοροποίητου και πολύμορφου, χρησιμοποιήθηκαν, εξετράπησαν, χρηματίστηκαν, λεηλατήθηκαν, "βεβηλώθηκαν", αλλά ποτέ δεν εξαντλήθηκαν και δεν υποτάχτηκαν ολοσχερώς. Πάντα κάτι διέφευγε, κι αυτό το κάτι, το αντιστασιακό και ανυπόταχτο, το αμφιβάλλον, ήταν η κρίσιμη μάζα από την οποία προέκυπτε μια επόμενη γενιά ανθρώπων, ιδεών, έργων κ.ο.κ. Το διαφεύγον, το διαλείπον, το καταραμένο απόθεμα. Αυτό το διαφεύγον και πάντα δραστικό απόθεμα που πρέπει να παραμείνει ζωντανό. (Από την εισαγωγή της έκδοσης).
|
|---|
