| Περίληψη: | Στο κεφάλαιο αυτό, μέσα από τις αναφορές της διεθνούς βιβλιογραφίας, επισημαίνεται η σημασία των Εικαστικών Τεχνών και γενικότερα της Τέχνης στην παιδαγωγική διαδικασία, αλλά και η δυσανάλογη αποτίμηση του μαθήματος των Εικαστικών από τους φορείς που ελέγχουν τον εκπαιδευτικό μηχανισμό, όπως αυτή εκφράζεται στα ΑΠΣ των εκπαιδευτικών συστημάτων. Σημαντική είναι η απουσία ερευνών για το συγκεκριμένο θέμα στην ελληνική βιβλιογραφική επισκόπηση του 20ού αιώνα, γεγονός που μαρτυρά τη διαφορετική αντίληψη που διέπνεε μέχρι πρόσφατα το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα για τον ρόλο και τη λειτουργία της Τέχνης. Η αντίληψη αυτή καθρεφτίζεται και στον τρόπο ένταξης και διδασκαλίας των εικαστικών μαθημάτων στο σχολικό πρόγραμμα. Με τα νέα Προγράμματα Σπουδών η παιδευτική σημασία της Τέχνης και των Εικαστικών ως μαθημάτων αναγνωρίζεται στον καθολικό τους σχεδιασμό και στην οριζόντια διάχυσή τους στα ΑΠΣ και ΔΕΠΠΣ. Η μάθηση «με» τις Τέχνες και «διαμέσου» των Τεχνών αποτελεί στρατηγική διδασκαλίας για την καλλιέργεια των δεξιοτήτων του 21ου αιώνα.
|
|---|
