| Περίληψη: | Το κεφάλαιο αυτό επικεντρώνεται στις δυνατότητες αξιοποίησης του Web 2.0 στο μάθημα της ιστορίας. Το κεφάλαιο αποτελείται από δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος συζητούνται ο όρος «Web 2.0» και τα βασικά χαρακτηριστικά του, όπως η δυναμικότητα και η δυνατότητα αλληλεπίδρασης με το περιεχόμενο, καθώς και η δημιουργία ιστορικού περιεχομένου από τον χρήστη και τη χρήστρια. Επιπλέον, το Web 2.0 συνδέεται με την έρευνα και τη διδασκαλία των ανθρωπιστικών σπουδών (digital humanities). Ακολουθεί η συσχέτιση των παραπάνω εφαρμογών στο μάθημα τις ιστορίας με την ανάπτυξη διαδικασιών και εννοιών ιστορικής σκέψης όπως η κατανόηση της ιστορικής σπουδαιότητας, η χρήση πρωτογενών πηγών και αποδείξεων αλλά και η ανάλυση των αιτιών και των συνεπειών των ιστορικών γεγονότων. Επιπλέον, γίνεται αναφορά στα επιδιωκόμενα αποτελέσματα του ιστορικού γραμματισμού σήμερα, τα οποία στο σύνολό τους στοχεύουν σε μαθητές και μαθήτριες ενεργά υποκείμενα της γνώσης, μια σαφής αλλαγή στο παράδειγμα της ιστορικής εκπαίδευσης. Στο δεύτερο μέρος, αναφερόμαστε στις βασικές αρχές και χαρακτηριστικά της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και των δυνατοτήτων για την πραγματοποίησή της μέσω της αξιοποίησης τεχνολογιών του Web 2.0, και συνδέουμε τη μεθοδολογία της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης με τις ανάγκες του μαθήματος της ιστορίας. Ακολουθεί η αναφορά σε τρέχουσες προσπάθειες ιστορικής εκπαίδευσης μέσω διαδικτύου στην τριτοβάθμια και δευτεροβάθμια, αλλά και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, αντλώντας από σχετικά παραδείγματα στο εξωτερικό.
|
|---|
