| Περίληψη: | Ένας οφθαλμός, για να θεωρείται φυσιολογικός, θα πρέπει να πληροί τη συνθήκη κατά την οποία οι φωτεινές ακτίνες οι οποίες προέρχονται από ένα σημείο στον χώρο, διαθλώμενες από το οπτικό σύστημα του οφθαλμού, να εστιάζουν πάνω στον αμφιβληστροειδή σχηματίζοντας ένα τέλειο είδωλο, ενώ ο οφθαλμός βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας. Τότε ο οφθαλμός αυτός χαρακτηρίζεται ως εμμετρωπικός. Αν σε έναν οφθαλμό αυτή η σχέση μεταξύ αξονικού μήκους και διαθλαστικής δύναμης δεν είναι αρμονική, αυτό έχει ως αποτέλεσμα μία προσπίπτουσα παράλληλη δέσμη ακτίνων να μην εστιάζεται επάνω στον αμφιβληστροειδή, αλλά εμπρός ή πίσω από αυτόν. Αυτός ο οφθαλμός πλέον χαρακτηρίζεται ως αμετρωπικός και η όραση είναι θολή. Στο κεφάλαιο αυτό εξετάζονται όλες οι αμετρωπίες σε σχέση με την οπτική οξύτητα.
|
|---|
