Ιστορία και Αισθητική της Ηλεκτρονικής Μουσικής

• Κύριοι συγγραφείς: Λώτης, Θεόδωρος, Διαμαντόπουλος, Ταξιάρχης, Lotis, Theodoros, Diamantopoulos, Taxiarchis
• Μορφή: 1
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2024
• Θέματα: Νέα Μέσα; Αισθητική; Ηλεκτρονική Μουσική; Σύγχρονη Μουσική; Μουσική Τεχνολογία; Μουσική με χρήση Ηλεκτρονικού Υπολογιστή; Ακουσματική Μουσική; Πειραματική Μουσική; Ηχοτοπία; Ηλεκτροακουστική Μουσική; New Media; Aesthetics; Electronic Music; Contemporary Music; Music Technology; Computer Music; Acousmatic Music; Experimental Music; Soundscapes; Electroacoustic Music

Αν και ο όρος «Ηλεκτρονική Μουσική» αρχικά προήλθε από το ιδίωμα της Elektronische Musik, στην πορεία επεκτάθηκε και χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να καλύψει όλο το εύρος της μουσικής δημιουργίας, η οποία στην πλέον συντεταγμένη της μορφή, από την δεκαετία του 1950 και έπειτα, άρχισε να αναπτύσσεται με τα νέα μέσα, με κύριο χαρακτηριστικό τον διερευνητικό και πειραματικό της χαρακτήρα. Ο μεγάλος αυτός μουσικός χώρος καλύπτει ένα ευρύ φάσμα πολυποίκιλων συνθετικών πρακτικών και ιδιωμάτων: Συγκεκριμένη και Ηλεκτρονική Μουσική (Musique Concrète, Elektronische Musik), Ηλεκτροακουστική Μουσική (Electroacoustic music), Ακουσματική Μουσική (Musique Acousmatique), Μουσική με Υπολογιστή (Computer Music), αλλά και από τον χώρο της αστικής ηλεκτρονικής σκηνής, την εκλεπτυσμένη χορευτική μουσική (Intelligent Dance Music) και τις μορφές σφάλματος (glitch, noise). Αρχικά παράγεται στα ακαδημαϊκά και ιδρυματικά ερευνητικά κέντρα κυρίως στην Ευρώπη και στην Αμερική, και στην πορεία, καθώς η τεχνολογία γίνεται πλέον περισσότερο προσιτή στο ευρύ κοινό, διαχέεται στο αστικό φάσμα της μουσικής δημιουργίας. Το παρόν συγγραφικό έργο διατρέχει τη συναρπαστική αυτή πορεία, η οποία χονδρικά εκκινεί στις αρχές του 20ού αιώνα ως γέννημα του Μοντερνισμού και καταλήγει στις δύο πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα.