Το κράτος και οι εποχές του

Στο πρώτο μέρος του εγχειριδίου μελετώνται η γένεση της ελληνικής πόλεως-κράτους, ο ρόλος του έθνους στη συγκρότησή της, η εξέλιξή της, τα στάδια της θεσμικής της ολοκλήρωσης, ο ιδεότυπός της ως πολιτικής ενότητας, καθώς επίσης και οι βασικές λειτουργίες της και οι σχέσεις μεταξύ των πόλεων. Στη συ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριοι συγγραφείς: Σταϊνχάουερ, Γεώργιος, Σταϊνχάουερ, Αλφρέδος, Ροζάκης, Δημήτριος, Steinhauer, George, Steinhauer, Alfred, Rozakis, Dimitrios
Μορφή: 1
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2024
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://dx.doi.org/10.57713/kallipos-941
http://repository.kallipos.gr/handle/11419/12832
Περιγραφή
Περίληψη:Στο πρώτο μέρος του εγχειριδίου μελετώνται η γένεση της ελληνικής πόλεως-κράτους, ο ρόλος του έθνους στη συγκρότησή της, η εξέλιξή της, τα στάδια της θεσμικής της ολοκλήρωσης, ο ιδεότυπός της ως πολιτικής ενότητας, καθώς επίσης και οι βασικές λειτουργίες της και οι σχέσεις μεταξύ των πόλεων. Στη συνέχεια εξετάζεται η ενδιάμεση πολιτική μορφή των ελληνιστικών βασιλείων, πριν τη μετάβαση στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, όπου αναλύονται αρχικά η δημιουργία του ρωμαϊκού κράτους και η λειτουργία της ρωμαϊκής πολιτείας. Ακολούθως εξετάζεται η ρωμαϊκή αυτοκρατορία του Αυγούστου, με την εμφάνιση του συγκεντρωτικού κράτους και της ιδεολογίας της οικουμενικότητας, η οποία ολοκληρώνεται με τη διοικητική ενοποίηση της αυτοκρατορίας. Στο δεύτερο μέρος του εγχειριδίου μελετάται η Καρολίγγεια Αυτοκρατορία ως μορφή διακυβέρνησης «εκ των άνω», η οποία με την παρακμή της παραχωρεί τη θέση της στους νέους θεσμούς σταθερότητας που γεννά η χωροδεσποτική οργάνωση του ευρωπαϊκού χώρου. Η ιδιωτικοποίηση της εξουσίας οδηγεί στη «φεουδαρχική αναρχία», η οποία με τη σειρά της σταθεροποιείται μέσω της συγκέντρωσης της εξουσίας που συνδέεται με τη «φεουδαρχική βασιλεία». Η σύγκρουση της τελευταίας με τις υπερεθνικές μορφές οργάνωσης όπως η Καθολική Εκκλησία και η αυτοκρατορία οδηγούν στο «εδαφικό βασίλειο», το οποίο συνυπάρχει με τις ελεύθερες πόλεις, προτού αντικατασταθεί από το «ομολογιακό κράτος». Το τρίτο μέρος, Κεφάλαιο 9, αρχίζει με την ανάλυση του απολυταρχικού κράτους βάσει του παραδείγματος της Γαλλίας. Αφού τοποθετηθεί το εννοιακό πλαίσιο της απολυταρχικής μοναρχίας, θα δειχθούν οι βασικοί μηχανισμοί που αναπτύχθηκαν σε αυτήν. Έτσι θα επικεντρωθούμε στους βασικούς εκτελεστικούς μηχανισμούς του απολυταρχικού κράτους, όσο και στους περιορισμούς του. Στο Κεφάλαιο 10 εξετάζεται το νεότερο κράτος. Μετά από μια ανάλυση πρώτα του κοινοβουλευτισμού όπως αναπτύσσεται στην Αγγλία, διερευνώνται το γαλλικό επαναστατικό παράδειγμα και κατόπιν οι διαδικασίες δόμησης του γερμανικού κράτους τον 19ο αι. Στη συνέχεια επικεντρωνόμαστε στα δύο κράτη που κυριάρχησαν στον διπολικό κόσμο, προτού να περάσουμε στην κρίση του κράτους της δεκαετίας του 1970.