| Περίληψη: | Στο κεφάλαιο αυτό εισάγεται η έννοια της παραγώγου συναρτήσεων. Μετά από μια αναφορά των εννοιών του ρυθμού μεταβολής και της κλίσης, δίνεται ο ορισμός του παράγωγου αριθμού μιας συνάρτησης, ως ο ρυθμός μεταβολής της σε κάποια τιμή του πεδίου ορισμού. Στη συνέχεια, παρατίθεται μια μεθοδολογία αντιμετώπισης προβλημάτων με άμεση εφαρμογή του ορισμού του παράγωγου αριθμού, αποσκοπώντας στην εμπέδωση της έννοιας της παραγώγου. Ακολουθεί ο ορισμός της παραγώγου συνάρτησης, μια επισκόπηση παραγώγων γνωστών συναρτήσεων και οδηγίες επίλυσης σχετικών ασκήσεων. Τέλος, περιγράφεται αναλυτικά η γεωμετρική ερμηνεία της παραγώγου, με αναφορά διάφορες περιπτώσεις συναρτήσεων.
|
|---|
