| Περίληψη: | Αμέσως μετά την απελευθέρωση, τα Δεκεμβριανά χωρίζουν τον τόπο στα δύο. Οι προοδευτικές αλλαγές που φάνταζαν ώριμες (πχ. καθιέρωση της δημοτικής) τώρα ανακόπτονται. Η αριστερή παράταξη παράγει τέχνη επικαιρική, όπου, επιστρατεύοντας όλα τα εθνικά σύμβολα (αρχαίους έλληνες, κλεφταρματωλούς, καθώς και τον ίδιο τον Ιησού), ζητά να δικαιώσει τον αγώνα της. Σύντομα όμως η λεγόμενη "αντιστασιακή τέχνη" φτάνει στα όριά της. Παρά τη διαμάχη των παρατάξεων ωστόσο, διακρίνονται και κάποιες συγκλίσεις. Χαρακτηριστικό είναι το μοτίβο "εγκατάλειψη της Ελένης", δηλαδή της ομορφιάς. Σε αυτό συγκλίνει, για παράδειγμα, τόσο ο Τσίρκας από την αριστερά όσο και ο Ελύτης από τη δεξιά. Την εποχή των άκρων στρατεύεται και η παράταξη της Δεξιάς που συνήθως πρεσβεύει τις αξίες της "αγνής" τέχνης.
|
|---|
