| Περίληψη: | Ένα είδος που παράγεται σε αφθονία μετά την Κατοχή είναι τα λεγόμενα "χρονικά", όπου αποτυπώνονται εμπειρίες των χρόνων της σκλαβιάς. Μια άλλη μεγάλη ομάδα κειμένων, συνήθως διηγημάτων, αναφέρονται στην Κατοχή, στα δεινά του πληθυσμού κατά τη διάρκειά της και στην αντίσταση: ανάμεσά τους ορισμένα σημαντικά δείγματα λόγου, π.χ. τα διηγήματα του Σωτήρη Πατατζή. Σε ευρύτερες συνθέσεις, σε μέγεθος μυθιστορήματος, αποδίδεται η εμπειρία του πολέμου, όπου προβάλλεται ταυτόχρονα η ανδρεία και η ευαισθησία, σε αντίθεση με την αντιπολεμική πεζογραφία μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σημαντική και η παραγωγή ιστορικών μυθιστορημάτων που μυθοποιούν την Τουρκοκρατία, ενώ κάποιοι από τη νέα γενιά των πεζογράφων στρέφονται προς τη λυρική έκφραση, παράγοντας αξιόλογη "λυρική πεζογραφία". Στην ποίηση, συχνοί είναι οι "νεκρόδειπνοι" και οι "νέκυιες", αναφορές στους νεκρούς του πολέμου. Μια νέα γενιά ποιητών αναδύεται (Αναγνωστάκης, Σινόπουλος, Κατσαρός κ.ά.). Αιφνίδια άνθηση και της γυναικείας λογοτεχνίας.
|
|---|
