| Περίληψη: | Στο κεφάλαιο αυτό εξετάζονται έξι πεζογράφοι (Μάριος Χάκκας, Αντώνης Σαμαράκης, Ρένος Αποστολίδης,<br/>Βασίλης Βασιλικός, Μένης Κουμανταρέας, Σπύρος Πλασκοβίτης), οι οποίοι ανήκουν με τον τρόπο του ο καθένας σε ένα παγκόσμιο<br/>ρεύμα της εποχής, τους «οργισμένους». Το ρεύμα αυτό αντιπαρατίθεται τόσο προς το αστικό στρατόπεδο όσο<br/>και προς το σοσιαλιστικό μπλοκ, όπως εκπροσωπείται από τη Σοβιετική Ένωση. Οι συγγραφείς αυτοί υιοθετούν<br/>τους προβληματισμούς του υπαρξισμού, καταγγέλλοντας τη μαζική κοινωνία, καθώς και κάθε θεσμό που<br/>περιορίζει την ελευθερία του ανθρώπου.
|
|---|
