| Περίληψη: | Το πέμπτο κεφάλαιο εξετάζει τις παραδόσεις ή ‘κουλτούρες’ σχεδιασμού στις ευρωπαϊκές χώρες, με ειδικές αναφορές στην Ελλάδα, καθώς και το ρόλο των ειδικών στο πλαίσιο διαφορετικών προσεγγίσεων για το σχεδιασμό. Ο σχεδιασμός και το θεσμικό σύστημα που τον πλαισιώνει διαμορφώνονται και υφίστανται σε συνάρτηση με ένα συγκεκριμένο πλαίσιο ‘παράδοσης’ ή ‘κουλτούρας’, το οποίο υπογραμμίζει την ετερογένεια των τόπων, τον πλουραλισμό των αξιών και τη σημασία της διαφορετικότητας των συλλογικών και ατομικών διαδρομών. Περιλαμβάνει τόσο ανεπίσημες όσο και επίσημες πτυχές του σχεδιασμού και κατ’ αυτήν την έννοια εντάσσεται στην ευρύτερη συζήτηση περί διακυβέρνησης. Ο ρόλος των πολεοδόμων μελετάται διεξοδικά και υποστηρίζεται ότι επηρεάζεται από τοπικές ή/και ευρύτερες κοινωνικο-πολιτικές συνθήκες και παράγοντες. Το κεφάλαιο καταλήγει θέτοντας το ζήτημα του επαναπροσδιορισμού του σχεδιασμού προς μια περισσότερο ευέλικτη, καινοτόμα και επιχειρησιακή κατεύθυνση που επιτάσσει η σημερινή κρίση.
|
|---|
