| Περίληψη: | Η εργασία του Λότσε απετέλεσε τη βάση για την άνθιση της νεο-καντιανής φιλοσοφίας των αξιών στα τέλη του 19ου αιώνα. Μέσα σε αυτό το θερμό κλίμα στη φιλοσοφία των αξιών εμφανίζεται και αναπτύσσεται και η ριζοσπαστική σκέψη του Νίτσε για αυτές. Κατ' αυτόν, η νεότερη ανθρωπιστική εποχή ενέτεινε και οδήγησε στο όριό της μια τάση εντός της ιστορίας του Δυτικού πολιτισμού, παρούσα ήδη στον Πλάτωνα και στον Χριστιανισμό. Ο Δυτικός πολιτισμός βασίστηκε, κατ' αυτόν, σε μια λανθασμένη άποψη για την ουσία του ανθρώπου, κατά την οποία υπερτονίστηκε ο λόγος και η αγάπη. Αυτή η λάθος ουσιολογία έθεσε και μια αντίστοιχη αξιολογία η οποία, όπως θα αναμενόταν, απέτυχε να προσανατολίσει την ανθρώπινη ζωή και πράξη με τρόπο που να μην στρέφεται τελικά ενάντια στον ίδιο τον άνθρωπο. Το γεγονός αυτό ισοδυναμεί με μια προϊούσα απαξίωση όλων των υψηλών αξιών, δηλαδή σε μηδενισμό. Έτσι, ο ίδιος καλεί σε μια νέα αξιοθεσία ικανή να ανταποκρίνεται στην αληθή σύσταση του ανθρώπου, στη θέληση για δύναμη.
|
|---|
