| Περίληψη: | Στο κεφάλαιο αυτό θα αναφερθούμε στο πνεύμα και την ουσία του μολιερικού έργου σε σχέση με την κοινωνική ακινησία της εποχής, που χαρακτηρίζει τους δύο κορυφαίους δραματουργούς της Γαλλίας (Κορνέιγ και Ρακίνας) και ιδιαιτέρως στην όσμωση των διαφορετικών δραματουργικών παραδόσεων και την αποτύπωση των μεταλλάξεων της εποχής του. Θα σκιαγραφήσουμε την τυπολογία του έργου του και συγκεκριμένα την κωμωδία ηθών και την κωμωδία χαρακτήρα και τις οφειλές του τόσο στην λαϊκή Κομέντια όσο και στην erudita (λόγια). Θα αναλύσουμε τη δραματική θεωρία του περί κωμωδίας και κωμικού όπως διαρθρώθηκε μέσα από τους Προλόγους των έργων του (ψυχολογικός ρεαλισμός, απόδοση εκ του φυσικού) και στη συνέχεια θα αναδείξουμε το φαρσικό στοιχείο έτσι όπως αναφύεται στις κωμωδίες πλοκής/δράσης (φαρσοκωμωδίες) αλλά και στις μεγάλες κωμωδίες όπου λειτουργεί ως μέσο ψυχολογικών αποκαλύψεων και απεικόνιση της εμμονής. Το κεφάλαιο θα ολοκληρωθεί με αποσπάσματα από θεατρικά έργα και δραματολογική ανάλυση.
|
|---|
