Περίληψη: | Το κεφάλαιο διερευνά την ιστορική συνθήκη της λειτουργίας –ανάγνωση που φτάνει να προσδιορίζει την καλλιτεχνική παραγωγή έναντι της λειτουργίας –συγγραφέας ή διακειμενικός χειριστής –γραφέας, διευκολύνοντας την ανάδυση ενός διευρυμένου διαλογικού αυτοθεσμιζόμενου κοινού τόπου με τον αναγνώστη στη λογοτεχνική σκέψη . <br/>Επίσης διερευνά την έννοια της διυποκειμενικότητας και της σχεσιακότητας (με τον τόπο και τους άλλους) προσδιορίζοντας κοινούς τόπους (με-τον-εαυτό) καταρχήν μέσα στην ίδια τη γλώσσα προς την παραγωγή της υποκειμενικότητας ως προσωπικού διυποκειμενικού σχεσιακού τόπου που επεκτείνεται προς τους άλλους, προσανατολίζοντας τις σχεσιακές διαλογικές τοπικές εικαστικές πρακτικές.
|