Θέατρο και επιστήμη στην εκπαίδευση

• Κύριοι συγγραφείς: Τσελφές, Βασίλειος, Παρούση, Αντιγόνη, Tselfes, Vasileios, Parousi, Antigoni
• Μορφή: 1
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2016
• Θέματα: ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ; ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ; ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ; ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ; Early Childhood Education; Teachers Education; Cross-disciplinary Approaches In Education; Intra-disciplinary Approaches In Education

Το βιβλίο απευθύνεται σε εκπαιδευόμενους εκπαιδευτικούς προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας. Καταπιάνεται με ένα σύγχρονο ζήτημα, αυτό της διαθεματικής/ διεπιστημονικής προσέγγισης της διδασκαλίας, φέρνοντας υποδειγματικά σε επικοινωνία δύο γνωστικά αντικείμενα που με βάση την εκπαιδευτική παράδοση θεωρούνται ξένα.<br/>Παρουσιάζονται τόσο θεωρητικά όσο και μέσω σειράς διδακτικών εφαρμογών τα ζητήματα: α) με ποιους τρόπους, γιατί, με τι κέρδη και τι ζημιές, μπορεί η θεατρική έκφραση να αναπαραστήσει ιδέες/ σχήματα των φυσικών επιστημών, β) με ποιους τρόπους και γιατί, ένας εκπαιδευτικός προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας (ο οποίος κατά κανόνα διαθέτει περιορισμένες γνώσεις τόσο φυσικών επιστημών όσο και θεάτρου) μπορεί, στην προσπάθειά του να επιτύχει τη θεατρική αναπαράσταση επιστημονικών ιδεών, να εμβαθύνει τόσο σε θεμελιώδεις επιστημονικές ιδέες (αυτές που συγκροτούν την επιστημονική κουλτούρα και αποτελούν αντικείμενο διδασκαλίας-μάθησης στα μικρά παιδιά), όσο και στις δραματουργικές, σημειολογικές και αισθητικές αρχές του θεάτρου (αυτές που οικοδομούν μια παιδαγωγική με αισθητική), γ) ποια είναι και ποιες «άγκυρες» θεατρικότητας διαθέτουν τα σχήματα που προτείνονται από την επιστήμη για οντότητες όπως ο χρόνος, το φως, το σύμπαν κ.λπ., για τις επιστημονικές μεθόδους και πρακτικές αλλά και για τις «αυτονόητες» επιστημονικές πεποιθήσεις, που απαλλάσσουν την επιστημονική σκέψη και κουλτούρα από την τελεολογία, δ) με ποιους τρόπους μια τέτοια διδακτική προσέγγιση απελευθερώνει τη δημιουργικότητα των διδασκόμενων στο επιστημονικό και στο θεατρικό πεδίο, εγκαθιστά την κουλτούρα της αυτοαξιολόγησης ως βασικό χαρακτηριστικό της διδασκαλίας και καλλιεργεί τις τεχνολογικές δεξιότητες (στις κλασικές και στις νέες τεχνολογίες).<br/>Από την περιοχή των φυσικών επιστημών προκρίνονται ζητήματα που συναντάμε στη φυσική και την ιστορία της και από την περιοχή του θεάτρου κυριαρχούν τεχνικές του κουκλοθέατρου (κούκλα, θέατρο σκιών, θέατρο αντικειμένων, μαύρο θέατρο κ.λπ.).