ΜΟΝΟΚΛΩΝΙΚΑ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ

• Κύριοι συγγραφείς: Marselos, Marios, Μαρσέλος, Μάριος
• Μορφή: 7
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2016
• Θέματα: ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΑ; ΦΑΡΜΑΚΟΚΙΝΗΤΙΚΗ; ΦΑΡΜΑΚΟΔΥΝΑΜΙΚΗ; ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑ ΦΑΡΜΑΚΩΝ; ΧΗΜΙΚΗ ΚΑΡΚΙΝΟΓΕΝΕΣΗ; ΧΗΜΙΚΗ ΤΕΡΑΤΟΓΕΝΕΣΗ; ΕΚΛΕΚΤΙΚΗ ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑ; ΦΑΡΜΑΚΟΓΟΝΙΔΙΩΜΑΤΙΚΗ; ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ; Pharmacology; Pharmacokinetics; Pharmacodynamics; Drug Toxicity; Chemical Carcinogenesis; Chemical Teratogenesis; Selective Toxicity; Pharmacogenomics; Biotechnological Products

Τα μονοκλωνικά αντισώματα προέκυψαν από την τυχαία παρατήρηση ότι η συγκαλλιέργεια φυσιολογικών Β-λεμφοκυττάρων μαζί με πλασματοκύτταρα από ασθενείς με πολλαπλό μυέλωμα οδηγεί σε σύντηξη πολλών κυττάρων μεταξύ τους, με αποτέλεσμα την ανταλλαγή γενετικού υλικού και βιολογικών ιδιοτήτων. Συγκεκριμένα, τα κύτταρα που προκύπτουν διατηρούν την αντιγονικότητα των φυσιολογικών κυττάρων και την ικανότητα των μυελωματικών κυττάρων να πολλάπαλσιάζονται συνεχώς. Με αυτόν τον τρόπο, τα υβριδικά κύτταρα καλλιεργούνται επάπειρον και παράγουν μεγάλες ποσότητες αντισωμάτων με συγκεκριμένη μοριακή δομή, ως προερχόμενα από έναν συγκεκριμένο κλώνο κυττάρων (μονοκλωνικά). Επομένως, υπάρχει η δυνατότητα επιλογής κλώνων με μεγάλη εξειδίκευση έναντι συγκεκριμένων αντιγόνων. Τα αντισώματα αυτά συνδέονται με ειδικά μεμβρανικά πρωτεϊνικά μόρια και επομένως καθιστούν εφικτή τη στόχευση ειδικών κυτταρικών ομάδων, είτε μόνα τους είτε συνδεδεμένα με κυτταροτοξικά φάρμακα. Σήμερα, έχουν αναπτυχθεί πολλά τέτοια αντισώματα, με στόχευση κυρίως προς νεοπλασματικά κύτταρα.