| Περίληψη: | Στο κεφάλαιο αυτό, γίνεται μια επαναπροσέγγιση των φαρμακοκινητικών παραμέτρων, με σκοπό την ανακεφαλαίωση και την εμπέδωσή τους από τον αναγνώστη. Αναλύονται οι συνέπειες που έχει η απομάκρυνση ενός φαρμάκου από τον οργανισμό (νεφρική κάθαρση και μεταβολισμός), καθώς επέρχεται σταδιακή πτώση των επιπέδων του στο αίμα και, συνεπώς, σταδιακή εξασθένηση της δράσης του σε διάφορους ιστούς και όργανα. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην ποσοτική αξιολόγηση της δοσολογίας, καθώς και στις διάφορες τεχνικές που εφαρμόζονται για τη μέτρηση του φαρμάκου και για τη χρονική παράταση των φαρμακολογικών ενεργειών. Για λόγους εκπαιδευτικούς, η παρουσία ενός φαρμάκου στον οργανισμό σκιαγραφείται με το καλούμενο «ανοικτό δίχωρο σύστημα», σύμφωνα με το οποίο υπάρχει μια αέναη μετακίνηση και ανταλλαγή ανάμεσα σε ένα θεωρητικό κεντρικό διαμέρισμα (αίμα και ιστοί με πλούσια αιμάτωση) και σε ένα θεωρητικό περιφερικό διαμέρισμα με περιορισμένη αιμάτωση, που θα μπορούσε να έχει αποθηκευτικό ρόλο για το φάρμακο (λιπώδης και οστίτης ιστός). Όλες οι παραπάνω θεωρητικές αρχές είναι πολύ σημαντικές, επειδή συσχετίζουν ποιοτικά και ποσοτικά τη Φαρμακοκινητική με τη Φαρμακοδυναμική. Είναι προφανές ότι η απάντηση του οργανισμού σε ένα φάρμακο εξαρτάται από την παρουσία του φαρμάκου στο αίμα και στα κύτταρα-στόχους. Η γνώση των φαρμακοκινητικών αρχών επιτρέπει τον καθορισμό των δόσεων και τον εξορθολογισμό της συνολικής δοσολογίας, έτσι ώστε η θεραπεία να είναι αφενός αποτελεσματική και αφετέρου στα όρια ασφαλείας όσον αφορά τα επίπεδα ενός φαρμάκου στον οργανισμό.
|
|---|
