Η κοσμικότητα του κόσμου (ως δομική στιγμή του εν-τω-κόσμω-Είναι)

• Κύριοι συγγραφείς: Theodorou, Panagiotis, Θεοδώρου, Παναγιώτης
• Μορφή: 7
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2016
• Θέματα: ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑ; Μ. ΧΑΙΝΤΕΓΚΕΡ; ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ; ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ; ΕΙΝΑΙ; ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ; ΠΑΡΕΥΡΕΣΗ; ΓΛΩΣΣΑ; ΥΠΑΡΞΗ; ΚΟΣΜΟΣ; ΥΠΑΡΚΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ; ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ; ΜΕΡΙΜΝΑ; ΕΝ-ΤΩ-ΚΟΣΜΩ-ΕΙΝΑΙ; ΑΛΗΘΕΙΑ; ΝΟΗΜΑ; ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ; ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ; ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ; ΕΥΡΕΣΗ; ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ; Ε. ΧΟΥΣΕΡΛ; ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΛΕΙΟΥ; Phenomenology; M. Heidegger; Ontology; Metaphysics; Being; Zuhandenheit; Vorhandenheit; Language; Existence; World; Existential Analytic; Meaningfulness; Care; Being-in-the-world; Truth; Sense; Fall; Descartes; Heremeutics; Befindlichkeit; Understanding; E. Husserl; Ontology Of Tools

Το φαινόμενο «κόσμος» πρέπει να περιγραφεί οντολογικά με βάση τα όντα του. Ο όρος «κόσμος» έχει τέσσερις σημασίες. Με βάση τον καθημερινό κόσμο ως περίκοσμο και την περικοσμικότητά του θέλουμε να φτάσουμε στον κόσμο γενικά και την κοσμικότητα γενικά. Το «περί» του περίκοσμου δεν έχει το νόημα της εκτατικής χωρικότητας. Η δοσοληψία που ιδιάζει στο (προ-θεωρητικό) καθημερινό εν-τω-κόσμω-Είναι του εδωνά-Είναι είναι ο χειρισμός και η χρήση. Η παραδοσιακή μεταφυσική έχει επικαλύψει τα όντα που συναντάμε άμεσα στο καθημερινό εν-τω-κόσμω-Είναι κάτω από την ερμήνευση του Είναι τους με τους όρους της res ή/και της αξίας. Στις δοσοληψίες της καθημερινής επιμέριμνας συναντάμε όργανα. Τα όργανα Είναι μέσα σε ολότητες διασυνδεόμενα με την παραπομπή του «για να…». Το Είναι τους είναι η «προχειρότητα». Στην επιμεριμνώδη απορρόφηση κάπως φωτίζεται και η περικοσμική (περι)-κοσμικότητα. Το φαινόμενο της απροχειρότητας και οι τρεις τρόποι του.