| Summary: | Το κεφάλαιο αυτό εστιάζει στο στοιχείο της προφορικότητας και στην από μνήμης μετάδοση γνώσης που αποτελούν θεμελιώδη χαρακτηριστικά του ισλαμικού πολιτισμού. Συγκεκριμένα, γίνεται εκτενής αναφορά στον αρχετυπικό ρόλο που κατέχει η αποκάλυψη του Κορανίου στον Προφήτη Μωάμεθ, στην παγίωση των κανόνων απαγγελίας και στην προφορική μετάδοση αυτών και του Κορανίου μέσω συγκεκριμένων γενεαλογικών αλυσίδων μετάδοσης. Παρουσιάζονται αντίστοιχα συστήματα μετάδοσης μουσικών ρεπερτορίων και τεχνικών μουσικών οργάνων από τις μουσικές παραδόσεις του Ιράν και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και αναλύονται τα μνημοτεχνικά εργαλεία που υποστηρίζουν αυτές τις διεργασίες. Τέλος, δίνεται έμφαση στην πολιτισμική σημασία που αποδίδεται στις μνημονικές δεξιότητες των μουσικών και αυτών που απαγγέλλουν το Κοράνι (qāri') και στους τρόπους με τους οποίους οι σημασίες αυτές συμβάλλουν στη συγκρότηση συστημάτων αισθητικών αξιών. Η προφορικότητα εξετάζεται ως πηγή για τη μελέτη της ιστορίας του μουσικού πολιτισμού του ισλαμικού κόσμου, αλλά και ως κεντρικός μηχανισμός της αναπαραγωγής και εξέλιξης της μουσικής γνώσης. Δηλαδή ως μια πηγή μέσω της οποίας οι μουσικοί διδάσκονται, συνδέονται με την παράδοσή τους και αντλούν τα εργαλεία εκείνα που είναι απαραίτητα για να τη συνεχίσουν και να τη μετασχηματίσουν.
|
|---|
