Περίληψη: | Εξετάζεται η ακριβής φύση του συντηρητισμού, και ιδίως η αμφισβήτηση του ιδεολογικού του χαρακτήρα εκ μέρους των αυτοπροσδιοριζόμενων συντηρητικών στοχαστών. Επισημαίνεται η αποφασιστική συμβολή του Edmund Burke στη συγκρότηση του συντηρητισμού ως ιδεολογίας και στην αυτοσυνειδησία του. Ακολούθως αναλύονται θεμελιώδεις θέσεις του συντηρητισμού, όσον αφορά την ατελή ανθρώπινη φύση και τις περιορισμένες δυνατότητες του ορθού λόγου, την υπεράσπιση της παράδοσης και την εναντίωση στην αλλαγή, την οργανιστική σύλληψη της κοινωνίας και τις ιδέες περί φυσικής ανισότητας και κοινωνικής ιεραρχίας, και τον ρόλο του κράτους στη σχέση μεταξύ αυταρχισμού και ελευθερίας. Στο τέλος παρουσιάζονται η Χριστιανοδημοκρατία και ο νεοσυντηρητισμός ως σύγχρονες εκδοχές της συντηρητικής ιδεολογίας.
|