| Περίληψη: | Στο τελευταίο κεφάλαιο, εξετάζουμε κριτικά τους κοινωνιολογικούς λόγους (discourses) για την κοινωνία του κινδύνου στην ύστερη νεωτερικότητα και τη θέση των παιδιών σ’ αυτήν. Σύμφωνα με τον Ulrich Beck (1992), η ύστερη νεωτερικότητα γίνεται αντιληπτή ως ένα επικίνδυνο μέρος ή αλλιώς ως ένα μέρος στο οποίο είμαστε συνεχώς αντιμέτωποι με τον κίνδυνο. Προηγούμενες βεβαιότητες καταρρέουν και το ενδιαφέρον των ανθρώπων και των κρατών επικεντρώνεται στην παρεμπόδιση ή στην αντιμετώπιση των κινδύνων που συστηματικά παράγονται ως συστατικό μέρος της νεωτερικότητας. Στις μέρες μας τα παιδιά είναι περισσότερο ευάλωτα στον κίνδυνο σε σημαντικό βαθμό, λόγω του επισφαλούς κοινωνικού και οικονομικού περιβάλλοντος. Τα παιδιά από τις μη προνομιούχες τάξεις συνήθως καταλαμβάνουν τις περισσότερο επισφαλείς θέσεις, αν και όλα σχεδόν τα παιδιά πλέον βιώνουν την ανασφάλεια, αλλά σε διαφορετικό βαθμό.
|
|---|
