Ειδικά θέματα σκελετικής ανθρωπολογίας, ταφονομίας και βιοαρχαιολογίας

• Κύριοι συγγραφείς: Παπαγεωργοπούλου, Χριστίνα, Μωραΐτης, Κωνσταντίνος, Νικήτα, Ευθυμία, Ηλιόπουλος, Κωνσταντίνος, Βήκα, Ευφροσύνη, Papageorgopoulou, Christina, Moraitis, Konstantinos, Nikita, Efthymia, Eliopoulos, Constantine, Vika, Effrosyni
• Μορφή: 1
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2016
• Θέματα: ΠΑΛΑΙΟΓΕΝΕΤΙΚΗ; ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΣΚΕΛΕΤΙΚΑ ΚΑΤΑΛΟΙΠΑ; ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΑ; ΒΙΟΗΘΙΚΗ; ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ; ΠΑΛΑΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ; ΠΑΛΑΙΟΔΙΑΤΡΟΦΗ; ΟΣΤΕΟΛΟΓΙΑ; Osteology; Palaeodiet; Palaeopathology; Palaeogenetics; Human Skeletal Remains; Forensic Anthropology; Bioethics; Human Evolution

Το σύγγραμμα έχει ως στόχο να καλύψει ένα πραγματικό κενό στην ελληνική ακαδημαϊκή βιβλιογραφία σχετικά με την έρευνα και τη σημασία της μελέτης των σκελετικών καταλοίπων στην ανθρώπινη εξέλιξη, ποικιλομορφία και πολιτισμό. Βασισμένο σε μια ενημερωμένη βιβλιογραφία και σε πρωτότυπο οπτικοακουστικό και φωτογραφικό υλικό απευθύνεται σε φοιτητές φυσικής και ιατροδικαστικής ανθρωπολογίας και βιοαρχαιολογίας. Το βιβλίο αποτελείται από 12 κεφάλαια και χωρίζεται σε 4 θεματικές ενότητες. Η πρώτη ενότητα αφορά στην βασική μακροσκοπική μελέτη των σκελετικών καταλοίπων. Γίνεται αναφορά στους βασικούς όρους ανατομικής και ιστολογίας του ανθρώπινου σκελετού και δίνεται έμφαση στην αναγνώριση και ταξινόμηση κατεστραμμένων και θρυμματισμένων οστών. Παρουσιάζονται κλασσικές αλλά και νεότερες μέθοδοι προσδιορισμού φύλου, ηλικίας και αναστήματος καθώς και το θεωρητικό υπόβαθρο που αναπτύχθηκαν και μια κριτική αξιολόγηση αυτών. Η δεύτερη ενότητα περιλαμβάνει θέματα παλαιοπαθολογίας και παλαιοδιατροφής. Γίνεται μια αναλυτική περιγραφή των συχνότερων παθολογιών που παρατηρούνται στα ανθρώπινα οστά και δόντια, αναφέρονται όλες οι μικροσκοπικές, μακροσκοπικές, ακτινολογικές, και βιοχημικές μεθόδοι που χρησιμοποιούνται στη διάγνωση και περιγραφή των ασθενειών και στην ανασύσταση της παλαιοδιατροφής. Η τρίτη ενότητα αναφέρεται στις μεταναστεύσεις και στην βιολογική ιστορία των προϊστορικών πληθυσμιακών ομάδων. Γίνεται εκτεταμένη αναφορά στη χρήση του αρχαίου DNA και της παλαιογενετικής, στις προοπτικές και τους περιορισμούς της νέας μεθόδου καθώς και στις σύγχρονες τεχνικές που χρησιμοποιούνται. Η τέταρτη ενότητα περιλαμβάνει τεχνικές πεδίου, δημιουργία βάσεων δεδομένων και βασικές αρχές στατιστικής για την αναλύση οστεολογικών δεδομένων. Επίσης παρουσιάζονται ειδικά θέματα ταφονομίας όπως αποτυπώνονται στο αρχαιολογικό και στο ιατροδικαστικό πλαίσιο. Στο τελευταίο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στο θεσμικό πλαίσιο και σε θέματα βιοηθικής που ανακύπτουν από τη μελέτη των ανθρώπινων καταλοίπων.