| Περίληψη: | Το κεφάλαιο χωρίζεται σε δύο τμήματα. Στο πρώτο τμήμα γίνεται μια σύντομη ιστορική αναδρομή στην μελέτη του αρχαίου DNA. Παρουσιάζονται οι νέες τεχνικές και τα σύγχρονα πρωτόκολλα ανάλυσης με εκτεταμένη αναφορά στην νέα γενιά αλληλούχησης (Next-generation sequencing) και τις προοπτικές που ανοίγει στη μελέτη προϊστορικών πληθυσμών. Αναφέρονται ορθοί τρόποι δειγματοληψίας και διαχείρησης του οστεολογικού υλικού και δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στους περιορισμούς της νέας μεθοδολογίας π.χ. διατήρηση του γενετικού υλικού, ποσότητα δείγματος, μόλυνση. Στο δεύτερο τμήμα παρουσιάζονται συνοπτικά οι εφαρμογές της παλαιογενετικής στην ανθρωπολογία, τη μοριακή βιολογία, τη σύγχρονη πληθυσμιακή γενετική και την ιατροδικαστική. Παρέχονται πληροφορίες και παραδείγματα εργασιών για τη γεωγραφική κατανομή της ανθρώπινης γενετικής ποικιλότητας, για την ανασύσταση της βιολογικής ιστορίας αρχαίων και σύγχρονων πληθυσμιακών ομάδων, για τη χαρτογράφηση γονιδίων σε σύγχρονους και αρχαιολογικούς πληθυσμούς.
|
|---|
