Law and Literature

• Κύριοι συγγραφείς: Παπαχρίστου, Αθανάσιος, Χέλμης, Ανδρέας, Μαροπούλου, Μαρίνα, Papachristou, Athanasios, Chelmis, Andreas, Maropoulou, Marina
• Μορφή: 1
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2016
• Θέματα: ΔΙΚΑΙΟ; ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ; ΑΦΗΓΗΣΗ; ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ; ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ; ΗΘΙΚΗ; ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ; ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ; Law; Literature; Narrative; Fiction; Literary Criticism; Ethics; Literary Hermeneutics; Cencorship

Σκοπός του βιβλίου, το οποίο θα αποτελέσει κύριο βοήθημα για το μάθημα επιλογής του 8ου εξαμήνου της Νομικής Σχολής του ΕΚΠΑ "Δίκαιο και Λογοτεχνία", είναι να φέρει σε επαφή τους σπουδαστές του δικαίου με ένα ιδιαίτερα ελκυστικό θεωρητικό, κριτικό ρεύμα Αμερικανικής ακαδημαϊκής προέλευσης με απαρχή τη δεκαετία του 70 και με δυναμική πλέον εμφάνιση και στα προγράμματα των Ευρωπαϊκών Νομικών Σπουδών. Τέμνοντας τα πεδία των νομικών και λογοτεχνικών σπουδών το "Δίκαιο και Λογοτεχνία"αναδεικνύει τα κοινά στοιχεία και τους δεσμούς που συνδέουν το δίκαιο με τη λογοτεχνία, επιτρέποντας την ευρύτερη κατανόηση του δικαίου ως πολιτισμικού φαινομένου <br/>Οι προδρομικές μορφές, οι αιτίες εμφάνισης, οι στόχοι της κίνησης "Δίκαιο και Λογοτεχνία" στο περιβάλλον των σημερινών νομικών σπουδών θα αποτελέσουν αντικείμενο της εισαγωγής.Τα τρία επόμενα κεφάλαια θα αφιερωθούν στις τρεις μείζονες οπτικές υπό τις οποίες κυρίως εξετάζονται οι σχέσεις του δικαίου με τη λογοτεχνία. Η οπτική "Το δίκαιο στη λογοτεχνία" επικεντρώνεται στις αναπαραστάσεις των νομικών θεσμών και των λειτουργών της δικαιοσύνης στα λογοτεχνικά έργα. Η οπτική "Το δίκαιο ως λογοτεχνία" διερευνά τη γλωσσική και υφολογική ιδιαιτερότητα των νομικών κανόνων και της δικανικής γραφής, ενώ η οπτική "Το δίκαιο της λογοτεχνίας" επικεντρώνεται στο εκάστοτε θεσμικό πλαίσιο που οριοθετεί ως δυνατότητα αλλά και ως περιορισμό τη λογοτεχνική δημιουργία. Στα επόμενα κεφάλαια θα γίνει λόγος για ειδικότερες συσχετίσεις του δικαίου με τη λογοτεχνία: για τις σχέσεις ομοιότητας ή διαφοράς μεταξύ νομικής και λογοτεχνικής ερμηνείας,για τη θέση της αφήγησης στη νομική διδακτική και πρακτική, για το λογοτεχνικό έργο, κυρίως υπό την λαϊκότερη εκδοχή του, ως συντελεστή επιτάχυνσης ή επιβράδυνσης νομοθετικής μεταρρύθμισης. Το καταληκτικό κεφάλαιο αφιερώνεται στη σημασία του μύθου και της μυθοπλασίας για τη θεμελίωση θεσμών δικαίου, τη διατύπωση κανονιστικού επιχειρήματος και την αποκρυπτογράφηση νομικών δογμάτων.