Περίληψη: | Η θεραπευτική των αρχαίων Ελλήνων εξελίχθηκε σε τρεις περιόδους: α) Προϊπποκρατική (3.000 π.Χ.-5ο αιώνα π.Χ.): κατά τους τελευταίους αιώνες μια αλλαγή θεώρησης στη βάση της θεραπευτικής και οι θεοκρατικές απόψεις αντικαθίστανται από φιλοσοφικές αντιλήψεις.<br/>β)ιπποκρατική (5ο π.Χ.-3ο π.Χ. αιώνα), συμπίπτει με το απόγειο του ελληνικού πολιτισμού.<br/>γ) αλεξανδρινή ή ελληνιστική. <br/>Αναφέρονται σημαντικοί Έλληνες ιατροί, καθώς και τα συγγράμματά τους. Περιγράφονται τα φάρμακα, που χρησιμοποιούσαν, ιδιαιτέρως αυτά που αναφέρονται στην Ιπποκρατική συλλογή και στο έργο του Διοσκουρίδη" Περί Ιατρικής ύλης". Γίνεται ανάλυση με βάση την θεωρία του Ιπποκράτη περί των 4 χυμών του σώματος στην επιλογή των απλών φαρμάκων και στη χρήση τους στα σύνθετα φάρμακα.<br/>Εκτενής αναφορά γίνεται στο ρόλο των Ασκληπιείων.<br/>Επίσης αναφέρονται στοιχεία για τις διάφορες Ιατρικές Σχολές, που ιδρύθηκαν στην Ελλάδα, την Ιωνία και την Σικελία.
|