Περίληψη: | Αναφέρεται ως ελληνο-ρωμαϊκή ιατρική, διότι αφ’ ενός οι περισσότεροι εκπρόσωποι ήταν Έλληνες, που ζούσαν στη Ρώμη και τα έργα τους ήταν γραμμένα στην ελληνική γλώσσα και αφ’ ετέρου οι αξιόλογοι Λατίνοι ιατροί ήταν ελάχιστοι και συνέχισαν ή μιμήθηκαν το έργο των Ελλήνων.<br/>Γίνεται αναφορά στο έργο των ακολούθων ιατρών αυτής της περιόδου:<br/>Aulus Cornelius Celsus, (αρχές 1ου μ.Χ. αιώνα), Gajus Plinius secundus, (los μ.Χ. αιώνας), Scribonius Largus, (1ος μ.Χ. αιώνας) και ιδιαιτέρως για το Γαληνό (129/131-201 μ.Χ.), που θεωρείται ο πατέρας της Φαρμακευτικής Επιστήμης.<br/><br/>Σύμφωνα με την Παγκ. Οργ. Υγείας, σήμερα το 80% του πληθυσμού χρησιμοποιεί φάρμακα φυσικής προέλευσης, που η εμπειρία εδραίωσε τη χρήση τους έως σήμερα. Επιπλέον πολλά τυποποιημένα φάρμακα, που χρησιμοποιούνται από το υπόλοιπο περίπου 20% του παγκόσμιου πληθυσμού των αναπτυγμένων χωρών έχουν ως βάση φυσικές πηγές, κάποιες από τις οποίες ανάγονται στη θεραπευτική της κλασσικής και ελληνιστικής περιόδου. Γίνεται εκτεταμένη αναφορά
|