| Περίληψη: | Αναφέρεται η συμβολή των Αράβων στην Φαρμακευτική κυρίως από τον 7ο έως τον 13ο αιώνα. <br/>Επίσης αναφέρονται τα φυτικά και ζωικά φάρμακα, που χρησιμοποιούσαν οι Άραβες, καθώς και οι φαρμακοτεχνικές μορφές (πχ.σιρόπια, ιαουλάπια, άγνωστα στους αρχαίους Έλληνες).<br/>Αναφέρονται οι ακόλουθοι άραβες ιατροί και το έργο τους:<br/> Sabour Iben Sahl (9ος αι., Δ/ντής του νοσοκομείου και της γνωστής ιατροφαρμακευτικής σχολής στο Dscondisabour της Περσίας), Ραζής (τέλη 9ου-αρχές 10ου αι.), Αβικέννας (11ος αι.), Αβερρόης (13ος αι.), Ibn al-Baithar (13ος αι.).<br/>Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στη διάδοση του περιεχομένου των ελληνικών ιατρικών χειρογράφων μέσω αραβικών μεταφράσεων στην δυτική Ευρώπη και η διάχυση των γνώσεων από τους Άραβες, ιδιαίτερα στις σχολές της Κόρντομπα, της Σεβίλλης,του Τολέδου, του Σαλέρνου.
|
|---|
