| Περίληψη: | Το κεφάλαιο αυτό εξετάζει την ελληνική πολιτική στον αραβικό κόσμο σε σχέση με τον αμερικανικό-νατοϊκό παράγοντα και τις τουρκικές επιδιώξεις από το Νοέμβριο του 1947, όταν το θέμα της διχοτόμησης της Παλαιστίνης συζητήθηκε στον ΟΗΕ, ως τον πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967. Ανάμεσα στα θέματα που αναλύονται είναι η στάση της Ελλάδας στην κρίση του Σουέζ το 1956, η φυγή των Ελλήνων της Αιγύπτου, η ένταξη της Ελλάδας στο Δόγμα Αϊζενχάουερ, η στάση της Ελλάδας στις μεσανατολικές κρίσεις του 1957-58, οι ελληνο-ισραηλινές σχέσεις καθώς και ο μεσανατολικός πόλεμος του 1967 δύο μόλις μήνες μετά την εγκαθίδρυση του καθεστώτος των συνταγματαρχών.
|
|---|
