| Περίληψη: | Στο Κεφάλαιο 2 παρουσιάζεται μια ευρεία ποικιλία οργανομεταλλικών ενώσεων, επικεντρώνοντας στους διάφορους υποκαταστάτες και στον τρόπο που αυτοί αλληλεπιδρούν με μέταλλα και μεταλλικά ιόντα. Ταυτόχρονα, αναλύεται η ηλεκτρονιακή δόμηση και οι δεσμοί μετάλλου-υποκαταστάτη που ισχύουν σε αυτές. Στη συνέχεια ακολουθεί παρουσίαση των συνηθέστερων μετάλλων που απαντώνται σε οργανομεταλλικά αντιδραστήρια από τα μη-μεταβατικά μέταλλα π.χ. μαγνήσιο, έως τα μεταβατικά μέταλλα π.χ. σίδηρος, νικέλιο και την αλληλεπίδραση των εξωτερικών d-τροχιακών τους με αυτά των οργανικών υποκαταστατών. Οι υποκαταστάτες αυτοί, παρόλο που είναι γνωστοί ως οργανικά μόρια από τη σκοπιά της οργανικής χημείας συναρμόζονται με «σίγμα» (σ) και «πι» (π) δεσμούς με τα μέταλλα ή ιόντα. Συγκεκριμένα, πολλά οργανομεταλλικά μόρια διαφέρουν στον τρόπο συναρμογής τους π.χ. κυκλικοί οργανικοί υποκαταστάτες που διαθέτουν απεντοπισμένο π ηλεκτρονιακό σύστημα και μπορούν να σχηματίσουν δεσμό με το μέταλλο προς τον σχηματισμό ενώσεων «sandwich». Ακόμη, αναλύονται οι γεωμετρίες που επικρατούν στις οργανομεταλλικές ενώσεις με πολλά παραδείγματα και αναφορές από τη σύγχρονη βιβλιογραφία. Επίσης, επεξηγείται ο τύπος του υβριδισμού που αναπτύσσουν με μοριακά ενεργειακά διαγράμματα. Τέλος, ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στον τρόπο καταμέτρησης των ηλεκτρονίων για την εφαρμογή του κανόνα των 18 ηλεκτρονίων, και δίνονται αντιπροσωπευτικά παραδείγματα.
|
|---|
