| Summary: | Εκκινώντας από τη θέση ότι η τεχνολογία αποτελεί οργανικό τμήμα του πολυσυστήματος πολιτισμού, δεν μπορεί κανείς να μιλά για αντίκτυπο της τεχνολογίας στα λοιπά συστήματά του, άρα και στη λογοτεχνία. Η μεταξύ τους διάδραση είναι άλλωστε καταγωγική, αν σκεφτούμε όχι μόνο τις τεχνολογίες γραφής αλλά και τη γραφή ως τεχνολογία, ακόμη και ως μηχανή στη σύγχρονη θεωρία της λογοτεχνίας. Από την άλλη, η σημασία της αλλαγής παραδείγματος που εισηγείται η ψηφιακότητα και η δικτύωση είναι τόσο μεγάλη που αναδιατάσσει τόσο τη γραφή, την κειμενικότητα, την ανάγνωση και, προφανώς, την ίδια τη λογοτεχνία και την έννοια της λογοτεχνικότητας. <br/>Έτσι, στο κεφάλαιο αυτό θα εξετάσουμε εν συντομία τις αλλαγές που εισηγείται η ψηφιακή συνθήκη και η δικτύωση στα επίπεδα αυτά, την υπερκειμενικότητα, το ηλεκτρονικό κείμενο ως κείμενο και αντικείμενο, τον χώρο ως χωροχρόνο στο δικτυακό κείμενο, την παραγωγή και την ανάγνωσή του, τη λογοτεχνική και τη μη λογοτεχνική κειμενικότητα.
|
|---|
