| Περίληψη: | Βασική επιδίωξη του κεφαλαίου είναι η ανάπτυξη της ικανότητας του αναγνώστη να αναγνωρίζει τις εκδηλώσεις «προσαρμοστικότητας». Το κεφάλαιο παρουσιάζει τις διάφορες εκδοχές προσαρμοστικότητας στις φάσεις του κύκλου διαχείρισης της καταστροφής. Αναφέρεται ακόμη στους φορείς που διαθέτουν εν δυνάμει αυτή την ικανότητα (άτομα, νοικοκυριά, κοινότητες, κοινωνικο-οικολογικά συστήματα κ.λπ.). Μεγάλη σημασία αποδίδεται στους παράγοντες που επηρεάζουν ή ενισχύουν την προσαρμοστικότητα (όπως ανθεκτικότητα, ευελιξία, εφεδρικότητα, ανατροφοδότηση, αποδοτικότητα, καινοτομία, δημιουργικότητα, δικτύωση, αυτό-οργάνωση, ικανότητα εκμάθησης, εμπειρία-γνώση-μνήμη, δια-δραστικότητα σε διάφορες κλίμακες του χώρου και του χρόνου). Στο τέλος του κεφαλαίου παρουσιάζονται προσπάθειες για μετατροπή της προσαρμοστικότητας σε εργαλείο διαχείρισης κινδύνων και προώθησης της αειφορίας. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στην ανάπτυξη της προσαρμοστικότητας των πόλεων (π.χ. UN Habitat Urban Resilience Campaign).
|
|---|
