| Περίληψη: | Στην πρακτική του, ο πληροφορικός κινηματογραφιστής έρχεται αντιμέτωπος με το χρόνο, τον οποίο μπορεί να θεωρήσει με διάφορους τρόπους. Οταν, για παράδειγμα, η σκηνοθεσία του πληροφορικού κινηματογραφιστή πλησιάζει το παραδοσιακό κινούμενο σχέδιο, ο χρόνος συνδέεται με το σκηνικό χώρο: στη διάρκεια της δημιουργίας της ταινίας, ο χώρος και ο χρόνος αλληλοκαλύπτονται/μπερδεύονται. Γενικότερα, ο πληροφορικός κινηματογραφιστής διακρίνει, ορισμένες φορές ασυνείδητα, ένα συνεχόμενο χρόνο από ένα χρόνο ασυνεχή ή διακριτό. Τέλος, η μνήμη του υπολογιστή περιέχει άπειρους «ενδεχόμενους» χρόνους. Γίνεται, επομένως, το στήριγμα ενός σχετικού και δυνάμενου να αναπαραχθεί χρόνου -ενός «μπορεί να είναι έτσι», σύμφωνα με τη διατύπωση του Εντμόν Κουσό- που δεν μπορεί να υπάρξει με μονοσήμαντο τρόπο παρά μέσω της οπτικοποίησης στην οθόνη του υπολογιστή.
|
|---|
