| Περίληψη: | Στο πρώτο κεφάλαιο, περιγράφονται τα κοινωνικοσυναισθηματικά χαρακτηριστικά των νηπίων και των παιδιών με νοητική αναπηρία. Αρχικά, αναλύονται οι βασικές έννοιες και ορίζουσες των κοινωνικών δεξιοτήτων. Κατόπιν, παρουσιάζονται διεξοδικά ερευνητικά δεδομένα που επιβεβαιώνουν ότι τα άτομα με νοητική αναπηρία παρουσιάζουν κοινωνικές δυσκολίες, κυρίως στην αυθόρμητη εκδήλωση συμπεριφορών και επικοινωνιακών δεξιοτήτων, στη συναισθηματική ανταπόκριση και την κοινωνική αντίληψη, οι οποίες συνδέονται κυρίως με τη δυσκολία προσαρμογής τους στα πλαίσια των δομών της κοινότητας (Brolin & Loyd, 2004· Diamond, 2002). Επιπρόσθετα, εμφανίζουν γνωστικές δυσκολίες στην αποτελεσματική επεξεργασία των κοινωνικών πληροφοριών, στην ενεργή συμμετοχή στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και στην εποικοδομητική επίλυση κοινωνικών προβλημάτων (Dodge & Pettit, 2003). Το κεφάλαιο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι είναι αναγκαία η δημιουργία εξατομικευμένων προγραμμάτων που θα ενδυναμώσουν τις κοινωνικές δεξιότητες αυτών των ατόμων στο πλαίσιο της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης (Guralnick, 1995), με παράλληλη όμως συμμετοχή εκπαιδευτικών και γονέων (Matson, Mahan & LoVullo, 2009).
|
|---|
