Βιομίμηση στη φύση και σε επιστημονικά εργαστήρια

• Κύριοι συγγραφείς: Ριζοπούλου, Σοφία, Χειμώνα, Χρυσάνθη, Κούκου, Δανάη Ιωάννα, Γκίκας, Δημήτριος, Rhizopoulou, Sophia, Chimona, Chrysanthi, Koukou, Danae-Ioanna, Gkikas, Dimitrios
• Μορφή: 7
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2022

Το γνωστικό αντικείμενο της βιομίμησης (ή βιομιμητικότητας) από το συνθετικό “βίος” (bio) και “μίμηση” ή “μιμητικότητα” (mimicry) έχει σχέση και με την απατηλή συνήθως μίμηση χαρακτηριστικών ενός οργανισμού από έναν άλλο οργανισμό και το ξεγέλασμα. Ο όρος “μίμηση” δείχνει τη σχέση που έχει αναπτυχθεί μεταξύ οργανισμών, όπου την εξελικτική σχέση μεταξύ αμοιβαία ωφελούμενων οργανισμών που σχετίζονται ως σηματοδότης-αποδέκτης (ένας οργανισμός είναι σηματοδότης και ο άλλος αποκρίνεται στη λήψη του σήματος) μιμείται ή αξιοποιείται τρίτος οργανισμός προς ίδιο όφελος, συχνά σε βάρος του ενός ή και των δύο αρχικών οργανισμών. Η αμοιβαιότητα αφορά σχέση ωφέλιμης αλληλεπίδρασης οργανισμών διαφορετικών ειδών. Για παράδειγμα, τα άνθη ορισμένων φυτών, όπως είναι οι ορχιδέες, έχουν μορφολογία που φαίνεται σαν να “μιμείται” την εμφάνιση και την οσμή ορισμένων εντόμων για να προσελκυστούν (τα έντομα). Επίσης, ορισμένες πεταλούδες μιμούνται το φύλλωμα για να μη γίνουν αντιληπτές από θηρευτές. Με αυτούς τους όρους περιγράφεται γενικά η σημασία και η αξία της κατανόησης του έμβιου κόσμου και η προσομοίωση πολλών λειτουργικών διατάξεων. Η βιομίμηση αφορά φιλοσοφικό ρεύμα που προωθεί την αντιμετώπιση της φύσης ως πρότυπο, ως μέτρο σύγκρισης και ως μέντορα, με στόχο την αναδιοργάνωση του σχεδιασμού και της παραγωγής.