Η Τεχνολογία της Υδροπονίας

Αυτό το βιβλίο παρέχει χρήσιμες πληροφορίες για τον σπουδαστή, τον καλλιεργητή και όλους όσοι ενδιαφέρονται για την υδροπονία και πώς λειτουργεί αυτή η μέθοδος φυτικής παραγωγής, όπως εφαρμόζεται σε ένα ευρύ φάσμα συνθηκών καλλιέργειας. Η υδροπονία αφορά την τεχνολογία της καλλιέργειας κηπευτικών φυ...

Πλήρης περιγραφή

Λεπτομέρειες βιβλιογραφικής εγγραφής
Κύριοι συγγραφείς: Μαυρογιαννόπουλος, Γεώργιος, Mavrogiannopoulos, Georgios
Μορφή: 1
Γλώσσα:Greek
Έκδοση: 2022
Θέματα:
Διαθέσιμο Online:http://dx.doi.org/10.57713/kallipos-150
http://repository.kallipos.gr/handle/11419/8772
Περιγραφή
Περίληψη:Αυτό το βιβλίο παρέχει χρήσιμες πληροφορίες για τον σπουδαστή, τον καλλιεργητή και όλους όσοι ενδιαφέρονται για την υδροπονία και πώς λειτουργεί αυτή η μέθοδος φυτικής παραγωγής, όπως εφαρμόζεται σε ένα ευρύ φάσμα συνθηκών καλλιέργειας. Η υδροπονία αφορά την τεχνολογία της καλλιέργειας κηπευτικών φυτών χωρίς τη χρησιμοποίηση του φυσικού εδάφους. Τα φυτά καλλιεργούνται είτε σε σκέτο διάλυμα νερού με ανόργανα άλατα (λιπάσματα), είτε κυρίως πάνω σε αδρανή, πορώδη υποστρώματα, στα οποία προστίθεται το θρεπτικό διάλυμα. Η υδροπονική καλλιέργεια είναι μια διαρκώς επεκτεινόμενη μέθοδος αγροτικής παραγωγής. Πραγματοποιείται κυρίως στον χώρο του θερμοκηπίου, διότι με τη βελτιστοποίηση του περιβάλλοντος της κόμης, η οποία επιτυγχάνεται στο θερμοκήπιο, και του περιβάλλοντος της ρίζας, η οποία επιτυγχάνεται με την υδροπονία, αυξάνονται οι αποδόσεις των φυτών (μέχρι και πάνω από δεκαπλάσιο βαθμό συγκριτικά με μια υπαίθρια καλλιέργεια) και βελτιώνεται η ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων. H υδροπονία ξεκίνησε μετά τον 18ο αιώνα ως εργαλείο για την ακαδημαϊκή έρευνα στη θρέψη των φυτών και πολύ αργότερα (στον 20ό αιώνα) εξελίχθηκε σε μέθοδο παραγωγής. Τα χαρακτηριστικά της ρίζας και οι επιδράσεις του περιβάλλοντος της ρίζας (όπως του νερού, του πορώδους του υποστρώματος, της συγκέντρωσης των αλάτων, της θερμοκρασίας, του pH και των μικροοργανισμών) προσδιορίζουν την ανάπτυξη και την αποδοτικότητα των φυτών. Το περιβάλλον, μέσα στο οποίο αναπτύσσονται οι φυτικοί οργανισμοί, προσδιορίζει σε ποιο βαθμό μπορούν να αναπτυχθούν οι χαρακτήρες που καθορίζονται από το γενετικό τους δυναμικό (DNA) και επομένως, τις δυνατότητες για μια επιτυχημένη παραγωγή. Σήμερα έχουν αναπτυχθεί πολλές μέθοδοι των υδροπονικών καλλιεργειών (για τη ρύθμιση του περιβάλλοντος της ρίζας) που εφαρμόζονται διεθνώς, όπως καλλιέργεια σε ρηχό ρέον θρεπτικό διάλυμα, καλλιέργεια σε δεξαμενές θρεπτικού διαλύματος, καλλιέργεια σε ψεκαζόμενο θρεπτικό διάλυμα (αεροπονία), καλλιέργεια σε αδρανή υλικά, καλλιέργεια σε οργανικά υποστρώματα. Τα ανόργανα στοιχεία (ιόντα) των λιπασμάτων είναι αναντικατάστατα για την ανάπτυξη και την παραγωγή των φυτών. Λόγω, όμως, των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των ιόντων και του ανταγωνισμού τους, τα διάφορα ιόντα, τα οποία αποτελούν τα θρεπτικά στοιχεία των φυτών, θα πρέπει να βρίσκονται στην κατάλληλη αναλογία μεταξύ τους στο διάλυμα γύρω από τη ρίζα. Βέβαια, οι βέλτιστες σχέσεις μεταξύ των στοιχείων αυτών δεν είναι ίδιες για όλα τα είδη των φυτών, ούτε για όλη τη διάρκεια της καλλιέργειας. Η βασική σύνθεση του θρεπτικού διαλύματος πρέπει να προσαρμόζεται κατάλληλα κατά τις διάφορες φάσεις των φυτών και τις μεταβολές του περιβάλλοντος, π.χ. κατά τη βλαστική ανάπτυξη των φυτών, κατά την έναρξη της καρποφορίας ή όταν επικρατεί υψηλή υγρασία, χαμηλή θερμοκρασία, ηλιοφάνεια κλπ. Για τη δημιουργία του κατάλληλου κάθε φορά θρεπτικού διαλύματος γίνονται οι απαραίτητοι υπολογισμοί για τον προσδιορισμό των απαιτούμενων ποσοτήτων των ανόργανων θρεπτικών στοιχείων και για τον προσδιορισμό του βάρους των σχετικών λιπασμάτων. Με την προτεινόμενη μέθοδο μπορεί να γίνεται αλλαγή της συγκέντρωσης των θρεπτικών στοιχείων του διαλύματος που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί, χωρίς να αλλάξει η αναλογία μεταξύ των βασικών θρεπτικών στοιχείων. Επίσης, μπορεί να γίνεται διόρθωση της σύνθεσης, λαμβάνοντας υπόψη τα ιόντα που περιέχονται στο νερό της άρδευσης και της στράγγισης. Εκτός των καλλιεργειών εδάφους, και στις υδροπονικές καλλιέργειες μπορούν να αναπτυχθούν επιζήμιοι μύκητες και άλλοι μικροοργανισμοί στο περιβάλλον της ρίζας. Επομένως, τα μέτρα προστασίας από παθογόνους μικροοργανισμούς είναι χρήσιμα και στις υδροπονικές καλλιέργειες.