Ανθρωπολογικές προσεγγίσεις της ψηφιακής εκπαίδευσης
Η Μονογραφία επιχειρεί τη θεωρητική σύνδεση της ανθρωπολογικής θεωρίας με την ψηφιακή εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Σκοπός της είναι η κριτική αποτίμηση της επίδρασης που άσκησε η μετάβαση στην ψηφιακή συνθήκη στις εννοιολογήσεις της γνώσης, της κοινότητας και του ατόμου, και η ανάδειξη των συνεχειών κα...
Κύριοι συγγραφείς: | , |
---|---|
Μορφή: | 4 |
Γλώσσα: | Greek |
Έκδοση: |
2023
|
Θέματα: | |
Διαθέσιμο Online: | http://dx.doi.org/10.57713/kallipos-188 http://repository.kallipos.gr/handle/11419/9278 |
Περίληψη: | Η Μονογραφία επιχειρεί τη θεωρητική σύνδεση της ανθρωπολογικής θεωρίας με την ψηφιακή εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Σκοπός της είναι η κριτική αποτίμηση της επίδρασης που άσκησε η μετάβαση στην ψηφιακή συνθήκη στις εννοιολογήσεις της γνώσης, της κοινότητας και του ατόμου, και η ανάδειξη των συνεχειών και των ανταποκρίσεων που εκδηλώνονται ανάμεσα σε φαινομενικά «πρωτόγνωρες» γνωσιακές συνθήκες και παλαιότερα σχήματα μετάδοσης της ανθρώπινης γνώσης, τα οποία συχνά νοούνται ως «παραδοσιακά». Η Μονογραφία επιδιώκει τη διεύρυνση της θεωρητικής θεμελίωσης των διαδικασιών διδασκαλίας και μάθησης μέσω των Επιστημών της Αγωγής. Το βιβλίο φιλοδοξεί να εκθέσει την Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση σε αναγνώσεις που υποστηρίζουν τον διεπιστημονικό, ρευστό και πολυπρισματικό χαρακτήρα της σύγχρονης γνώσης.
Η παρούσα Μονογραφία επιχειρεί τη θεωρητική σύνδεση όψεων της κοινωνικής και πολιτισμικής ανθρωπολογίας με τις διαφορετικές διαστάσεις και εκδοχές της σύγχρονης ψηφιακής εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Η αναλυτική κριτική διερεύνηση εκθέτει τις αναδυόμενες θεωρίες της Ανοικτής και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης (κονεκτιβισμός, κοινότητες πρακτικής και διερεύνησης, αυτοκατευθυνόμενη μάθηση κ.ά.) σε νέες αναγνώσεις και προβληματισμούς, που αναδεικνύουν τον διεπιστημονικό, ρευστό και πολυπρισματικό χαρακτήρα της σύγχρονης γνώσης. Κεντρικός στόχος του εγχειρήματος είναι η κριτική αποτίμηση της επίδρασης που άσκησε στις εννοιολογήσεις της γνώσης, της κοινότητας και του ατόμου η μετάβαση στην ψηφιακή συνθήκη. Παράλληλα, η μελέτη αναδεικνύει συνέχειες και ανταποκρίσεις ανάμεσα στις φαινομενικά πρωτόγνωρες γνωσιακές συνθήκες του 21ου αιώνα και σε παλαιότερα σχήματα μετάδοσης της ανθρώπινης γνώσης, τα οποία συνήθως νοούνται ως παραδοσιακά ή και παρωχημένα. Αυτή η πολυεστιακή διερεύνηση προκαλεί ρωγμές στον στεγανό χαρακτήρα με τον οποίον συχνά πλησιάζουμε και θεμελιώνουμε θεωρητικά τα ζητούμενα και τις διαδικασίες της διδασκαλίας και της μάθησης, φέρνοντας στην επιφάνεια απροσδόκητες διασταυρώσεις και λησμονημένες γενεαλογικές συνάφειες. Με αυτούς τους όρους, το βιβλίο φιλοδοξεί να συμβάλει στην καλλιέργεια και στην ανανέωση της θεωρίας της Ανοικτής και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης, ενός γόνιμου και δυναμικού στοχαστικού ενεργήματος που ίσως έχει ιστορικά υποτιμηθεί, στον βαθμό που η Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση συχνά αντιμετωπίστηκε ως λύση ανάγκης ή ως απλή και μηχανιστική «μετάφραση» της διά ζώσης τυπικής εκπαίδευσης, χωρίς αξιοσημείωτο θεωρητικό υπόβαθρο. |
---|