| Περίληψη: | Τα κατάγματα της περιφερικής κερκίδας αποτελούν τη συχνότερη ορθοπαιδική κάκωση. Η επιλογή της θεραπευτικής τακτικής βασίζεται στα χαρακτηριστικά του κατάγματος και στις λειτουργικές απαιτήσεις του ασθενούς. Σε γενικές γραμμές πάντως και όσον αφορά ασθενείς κάτω των 65 ετών, βαίνει αυξανόμενη διεθνώς η επιλογή της χειρουργικής αντιμετώπισης και ειδικότερα με παλαμιαία πλάκα.
Τα κατάγματα του περιφερικού άκρου της κερκίδας αποτελούν και τη συχνότερη παιδιατρική ορθοπαιδική κάκωση. Οι ιδιαιτερότητες στα παιδιατρικά κατάγματα αφορούν την ύπαρξη του συζευκτικού χόνδρου στα όρια μετάφυσης και επίφυσης, την ύπαρξη ισχυρού περιοστέου που δίνει ατελείς τύπους καταγμάτων αλλά και γρήγορη πώρωση, καθώς και την εντυπωσιακή δυνατότητα διόρθωσης ανατομικών διαταραχών (remodeling).
Οι κακώσεις της περιφερικής κερκιδωλενικής άρθρωσης (distal radioulnar joint/DRUJ) και του τρίγωνου ινοχόνδρινου δίσκου (triangular fibrocartilage complex/TFCC) είναι αίτιο για άλγος στην ωλένια πλευρά του καρπού και είτε απαντώνται αυτόνομα (π.χ. σε αθλητές) είτε συνυπάρχουν με τα κατάγματα του περιφερικού άκρου της κερκίδας. Οι κακώσεις αυτές είναι πιθανότερες, όταν συνυπάρχουν κατάγματα της περιφερικής ωλένης, της στυλοειδούς απόφυσής της, σε κακώσεις Essex-Lopresti, καθώς και κατάγματα-εξαρθρήματα Galeazzi. Είναι πιθανόν να διαλάθουν και η μη αντιμετώπισή τους να δημιουργήσει λειτουργικό έλλειμμα και ενοχλήματα στην πηχεοκαρπική.
Το κάταγμα του σκαφοειδούς είναι το συχνότερο από τα κατάγματα των οσταρίων του καρπού. Η ιδιαιτερότητά του έγκειται στο γεγονός ότι, λόγω της αιμάτωσης του σκαφοειδούς και ανάλογα με τη μορφολογία του κατάγματος, υπάρχει σημαντικός κίνδυνος ψευδάρθρωσης και άσηπτης νέκρωσης του οσταρίου.
Τα κατάγματα των υπόλοιπων οσταρίων του καρπού δεν είναι συχνές κακώσεις και μπορούν εύκολα να διαλάθουν. Πιο συχνά δε, απαντώνται στο πλαίσιο γενικότερων καταγμάτων και εξαρθρημάτων του καρπού.
Οι συνδεσμικές κακώσεις του καρπού περιλαμβάνουν μια μεγάλη σειρά από βλάβες που μπορεί να είναι εντοπισμένες μεταξύ δύο οσταρίων ή σύνθετες. Είναι αποτέλεσμα, συνήθως, σημαντικής βίας από πτώσεις εξ ύψους, τροχαία ατυχήματα αλλά και αθλητικές κακώσεις. Πέραν των απλών διαστρεμμάτων (sprains), η διαταραχή της ανατομικής σχέσης και συναρμογής των οσταρίων είτε μεταξύ τους είτε και με την κερκίδα, λόγω ρήξης συνδέσμων, καταλείπει λειτουργικά ενοχλήματα και μεσομακροπρόθεσμα οδηγεί σε άλλοτε άλλης έκτασης μετατραυματική οστεοαρθρίτιδα του καρπού. Για τον λόγο αυτόν, οι συνδεσμικές κακώσεις του καρπού πρέπει να διαγιγνώσκονται και να αντιμετωπίζονται άμεσα και χειρουργικά (ως επί το πλείστον).
|
|---|
