Περίληψη: | Ποικίλες προσεγγίσεις προσπαθούν να αποσαφηνίσουν τι καθιστά έναν δημόσιο χώρο «επιτυχημένο» και έχουν προτείνει διάφορες εργαλειοθήκες σχεδιασμού, όπως η προσέγγιση του The City at Eye Level και τα 12 κριτήρια ορθού σχεδιασμού του Jan Gehl. Κάποιες γενικές αρχές είναι λίγο ως πολύ παραδεκτές από όλους και βασίζονται στην κοινή λογική, δηλαδή στα όσα όλοι μας, από την εμπειρία μας, γνωρίζουμε ότι λειτουργούν θετικά ως προς τη ζωή ανάμεσα στα κτήρια. Μελετώντας τον υλικό σχεδιασμό των δημόσιων χώρων στις παλιές πόλεις και τα οργανικά σύνολα, μαθαίνουμε τις βασικές αρχές που μπορούμε να εφαρμόσουμε και στις σημερινές πλατείες. Ανεκτίμητες, κατά τη διαδικασία του σχεδιασμού, είναι η αναγνώριση πεδίου και η ανάλυση του τόπου που θα μας καθοδηγήσουν στο τι ζητούμενα θα επιλύσει ο σχεδιασμός του συγκεκριμένου χώρου. Έμφαση δίνεται σε στρατηγικές που μπορούν να μας εξασφαλίσουν περισσότερους χώρους για τους ανθρώπους στην ήδη πυκνοδομημένη συμπαγή πόλη, με παραδείγματα από πρόσφατα προγράμματα που έχουν εφαρμοστεί στη Βαρκελώνη, στη Βιέννη και στο Παρίσι. Τέλος, ως προς τον υλικό σχεδιασμό των διαμορφώσεων, προτείνονται πέντε βασικοί σχεδιαστικοί κανόνες, που αφορούν τις διαδρομές, τα καθιστικά, τη φύτευση, τη δραστηριότητα του παιχνιδιού και τον καταλυτικό ρόλο της τέχνης στον δημόσιο χώρο.
|