| Περίληψη: | Στη διεθνή βιβλιογραφία έχουν γίνει εκτεταμένες αναφορές, σχετικά με την επιτυχημένη εφαρμογή της ιδέας της ανάπτυξης προϊόντων μέσω πλατφόρμας, για την ανάπτυξη μιας - ή περισσοτέρων - οικογένειας προϊόντων. Οι θετικές επιδράσεις της υιοθέτησης πλατφόρμας προϊόντων επεκτείνονται σε πολλές κατηγορίες των διαφόρων στρατηγικών στόχων μιας επιχείρησης. Η μείωση κόστους παραγωγής προϊόντων, η μείωση του συνολικού χρόνου ανάπτυξης προϊόντων, η κάλυψη πολλών τμημάτων αγοράς και η προστιθέμενη δυνατότητα ευελιξίας κατά το σχεδιασμό των προϊόντων, είναι ορισμένες από τις βασικές κατηγορίες όπου εμφανίζεται σαφές πλεονέκτημα από την υιοθέτηση στρατηγικών πλατφόρμας.
Η παρούσα διατριβή, αφορά σε αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν μετά το τέλος του σχεδιασμού της πλατφόρμας (ή κάποιες φορές στα τελευταία στάδια αυτού), και εστιάζει κατ’ αρχήν στη σειριοποίηση των παραγώγων προϊόντων πλατφόρμας – ή αλληλουχία εισαγωγής των παραγώγων προϊόντων (sequencing of platform derivatives) – σε συγκεκριμένα τμήματα αγορών με μεταβαλλόμενα χαρακτηριστικά. Αν και τα βασικά τμήματα της πλατφόρμας με τις τυποποιημένες διεπιφάνειες (interfaces) διευκολύνουν τη διαμόρφωση των παραγώγων προϊόντων και μειώνουν τα συνολικά κόστη μετάβασης (switching costs) όταν τα παράγωγα εισέρχονται στην αγορά το ένα μετά το άλλο, παρ' όλα αυτά τα κόστη μετάβασης παραμένουν και, σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι ιδιαίτερα υψηλά.
Τίθεται επομένως το ερώτημα: Ποια παράγωγα προϊόντα πλατφόρμας και με ποια σειρά πρέπει να εισαχθούν σε αντίστοιχα τμήματα αγορών, ώστε η σειρά εισαγωγής των παραγώγων να απαιτεί το ελάχιστο κόστος μετάβασης για την επιχείρηση, ικανοποιώντας ταυτόχρονα τις απαιτήσεις της αγοράς και της επιχειρησιακής στρατηγικής της επιχείρησης;
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζεται αφορά στο πώς μπορεί κάποιος να εκμεταλλευτεί κατάλληλα το σχεδιασμό της πλατφόρμας και των συνεργαζόμενων με αυτή λειτουργικών υποδομών, κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, σε κάθε στάδιο του κύκλου ζωής της πλατφόρμας. Άλλωστε, εκτός της διοίκησης παραγωγής, η συσχέτιση της αλληλουχίας εισαγωγής παραγώγων προϊόντων και του σχεδιασμού τους, είναι ένα ζήτημα στρατηγικής που σχετίζεται με την εμπειρία της επιχείρησης και τις ικανότητες ανάπτυξής της. Συνεπώς, είναι ιδιαίτερα σημαντική η σειρά εισαγωγής των παραγώγων προϊόντων, προκειμένου να μην διαταραχθούν οι ικανότητες και η ομαλή λειτουργία των σχετιζόμενων δομών, τόσο εντός όσο και εκτός της επιχείρησης.
Στην παρούσα διατριβή, υιοθετώντας μια πρακτική προσέγγιση, καταστρώνεται και αναλύεται ακολουθώντας συγκεκριμένη μεθοδολογία το πρόβλημα της σειριοποίησης των παραγώγων προϊόντων πλατφόρμας σε δύο στάδια. Στο πρώτο στάδιο εξετάζεται η μετάβαση από το ένα παράγωγο προϊόν στο επόμενο, με γνώμονα τη μέτρηση του κόστους μετάβασης. Συνέπεια αυτού, αναλύουμε τα διάφορα κόστη που εμφανίζονται κατά τη μετάβαση από το ένα παράγωγο προϊόν στο άλλο, συνυπολογίζοντας και τα κόστη μετάβασης από το ένα τμήμα αγοράς στο άλλο, και αναπτύσσουμε έναν ολοκληρωμένο δείκτη – ο οποίος αποτελείται από επιμέρους δείκτες – που τελικώς εξετάζει τη μετάβαση μεταξύ ζευγών παραγώγων προϊόντων-τμημάτων αγοράς.
Στο επόμενο στάδιο, εξετάζεται η αξιολόγηση των μετακινήσεων από το ένα ζεύγος στο άλλο, χρησιμοποιώντας διαφορετικά κριτήρια (βάρη σε συγκεκριμένα κόστη μετάβασης), ανάλογα με τις επιθυμητές επιλογές μάρκετινγκ και παραγωγής. Βασιζόμενοι στις τιμές της σχέσης για κάθε αποδεκτή μετακίνηση ζεύγους παράγωγου προϊόντος - τμήματος αγοράς, το να βρεθεί η πιο αποδοτική σειρά εισαγωγής παραγώγων προϊόντων μεταφράζεται στην ουσία σε ένα ευρέως διαδεδομένο πρόβλημα περιπλανώμενου πωλητή (Travelling Salesman Problem – TSP), του οποίου οι λύσεις αντιστοιχούν σε προτάσεις σειριοποίησης παραγώγων προϊόντων - τμημάτων αγοράς που ελαχιστοποιούν τα κόστη μετάβασης. Στην προκειμένη περίπτωση κατασκευάστηκε ένας αλγόριθμος που βασίζεται σε αυτή τη φιλοσοφία και δημιουργήθηκε ένα λογισμικό (Der-Plan) με εύχρηστο περιβάλλον για την εξέταση και αναγνώριση των διάφορων σεναρίων σειριοποίησης των παραγώγων προϊόντων. Η αποτύπωση των σχέσεων μεταξύ των παραγώγων προϊόντων, των τμημάτων αγοράς και των διαφόρων στρατηγικών επιλογών της διοίκησης, πραγματοποιείται με τη χρήση υπερδικτύων (hypernetworks).
|
|---|
