| Περίληψη: | Τις τελευταίες δεκαετίες ο σχεδιασμός μεγάλης κλίμακας, πολυπλοκότητας και ακρίβειας μηχανολογικών και όχι μόνο συστημάτων έχει πολλαπλασιαστεί κυρίως λόγω της ραγδαίας ανάπτυξης της τεχνολογίας και των διαρκώς αυξανόμενων απαιτήσεων διαφόρων βιομηχανικών εφαρμογών. Πολλά από αυτά τα συστήματα υπόκεινται σε πολλαπλά στάδια υποβάθμισης, οπότε κατά τη διάρκεια της λειτουργίας τους διέρχονται από την κατάσταση τέλειας λειτουργίας μέσω των ενδιάμεσων καταστάσεων υποβάθμισης στην κατάσταση βλάβης. Η μελέτη της αξιοπιστίας και της απόδοσης τέτοιων συστημάτων είναι καίριας σημασίας καθώς η υποβάθμιση ή/και βλάβη τους μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλες οικονομικές ή/και κοινωνικές απώλειες. Με την κατάλληλη επιθεώρηση και τις απαραίτητες ενέργειες προληπτικής συντήρησης και επισκευής είναι εφικτή η βελτίωση της αξιοπιστίας και της απόδοσής τέτοιων συστημάτων. Σκοπός μας είναι η μελέτη μιας κατηγορίας τέτοιων συστημάτων και ο εντοπισμός βέλτιστων πολιτικών επιθεώρησης και κατ’ επέκταση συντήρησης, όπου αυτό είναι εφικτό.
Το σύστημα που θα μελετήσουμε σε αυτή την εργασία αποτελείται από δύο μονάδες. Για τη λειτουργία του συστήματος αρκεί η λειτουργία μιας μόνο μονάδας, με τη δεύτερη να βρίσκεται σε κατάσταση αναμονής (εφεδρείας). Εφ’ όσον προκύψει βλάβη στη μονάδα που λειτουργεί, η δεύτερη τίθεται αυτόματα σε λειτουργία. Το σύστημα επιθεωρείται σε σταθερά χρονικά διαστήματα και ανάλογα με την κατάσταση που θα βρεθεί είτε δε γίνεται συντήρηση, είτε γίνεται μικρής, είτε μεγάλης κλίμακας συντήρηση. Κατά τη διαδικασία της συντήρησης μπορεί να υπάρξει αστοχία που επιστρέφει τη μονάδα σε μια οποιαδήποτε χειρότερη κατάσταση λειτουργίας ή ακόμα και σε ολική βλάβη. Βασικός στόχος μας είναι η μελέτη της ασυμπτωτικής συμπεριφοράς του συστήματος και η βελτιστοποίηση τόσο της διαθεσιμότητας όσο και του κόστους λειτουργίας ως προς τους χρόνους επιθεώρησης του συστήματος.
|
|---|
