| Περίληψη: | Στην παρούσα εργασία μελετήθηκε η επίδραση των διατροφικών επιπέδων βιταμίνης Α στην ανάπτυξη των σκελετικών δυσπλασιών και των μεριστικών χαρακτήρων του λαβρακιού. Εφαρμόσθηκαν 7 διαφορετικά διατροφικά επίπεδα ρετινόλης (0, 5, 10, 15, 25, 35 και 70 mg ρετινόλης ανά Kg ξηράς τροφής) σε 21 νυμφικούς πληθυσμούς λαβρακιού (3 επαναλήψεις ανά διατροφική ομάδα). Η εφαρμογή των διαφορετικών συνθηκών έλαβε χώρα στο διάστημα των πρώτων 45 ημερών ανάπτυξης. Συνολικά μελετήθηκαν 1098 νύμφες και 1053 ιχθύδια.
Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι διαφορετικές συγκεντρώσεις της βιταμίνης Α επιδρούν σημαντικά στην ανάπτυξη σκελετικών παραμορφώσεων στις νύμφες και τα ιχθύδια του λαβρακιού, καθώς επίσης και στους μεριστικούς χαρακτήρες. Οι διάφορες σκελετικές δομές δεν παρουσίασαν την ίδια ευαισθησία στη βιταμίνη Α. Σημαντικά επηρεάστηκαν δομές του κρανίου όπως οι βραγχιοστεγείς ακτίνες, το υοειδές τόξο και οι γνάθοι, καθώς και τα σκελετικά στοιχεία των πτερυγίων. Τα βέλτιστα επίπεδα των εξεταζόμενων συγκεντρώσεων βιταμίνης Α στα οποία παρατηρούνται οι μικρότερες συχνότητες εμφάνισης δυσπλασιών διαφοροποιήθηκαν σημαντικά, ανάλογα με την εξεταζόμενη ανατομική περιοχή. Εντούτοις, η συγκέντρωση 5-10 mg Kg-1 παρατηρήθηκε σε πολλές περιπτώσεις να αντιστοιχεί στο βέλτιστο. Στο εύρος αυτό της συγκέντρωσης ρετινόλης παρατηρήθηκε και η μεγιστοποίηση του ρυθμού σωματικής αύξησης των ατόμων, όπως αυτή εκτιμήθηκε από το ολικός μήκος σώματος στην ηλικία των 45 ημερών μετά την εκκόλαψη.
Όσον αφορά στους μεριστικούς χαρακτήρες, αυξανομένης της συγκέντρωσης
της ρετινόλης οι προ-αιματικοί σπόνδυλοι τείνουν να αυξηθούν ενώ ο αριθμός των ραχιαίων στοιχείων όπως και των δερματοτρίχιων φαίνεται να μειώνεται.
Τα αποτελέσματα συζητούνται ως προς τα αποτελέσματα παρόμοιων εργασιών για άλλα είδη ψαριών, ως προς τους πιθανούς μηχανισμούς δράσης της ρετινόλης, καθώς και ως προς την υπόθεση της αλλαγής των διατροφικών προτιμήσεων του λαβρακιού κατά τη διάρκεια της οντογένεσης.
|
|---|
