Μια μελέτη περίπτωσης για τη διερεύνηση της ύπαρξης ή μη του προσωποποιητικού συμπερασμού σε παιδιά προσχολικής ηλικίας
Η συγκεκριμένη έρευνα αποτελεί μία μελέτη περίπτωσης που είχε στόχο να διερευνήσει (α) εάν παιδιά προσχολικής ηλικίας χρησιμοποιούν όντως τον «προσωποποιητικό συμπερασμό» για να αποδώσουν σε διάφορες οντότητες, για τις οποίες δεν ξέρουν όσα ξέρουν για τον άνθρωπο, βιολογικές λειτουργίες και συμπεριφ...
| Κύριος συγγραφέας: | |
|---|---|
| Άλλοι συγγραφείς: | |
| Μορφή: | Thesis |
| Γλώσσα: | Greek |
| Έκδοση: |
2017
|
| Θέματα: | |
| Διαθέσιμο Online: | http://hdl.handle.net/10889/10218 |
| id |
nemertes-10889-10218 |
|---|---|
| record_format |
dspace |
| institution |
UPatras |
| collection |
Nemertes |
| language |
Greek |
| topic |
Προσωποποιητικός συμπερασμός Προσχολική ηλικία Personification Preschool children 155.413 |
| spellingShingle |
Προσωποποιητικός συμπερασμός Προσχολική ηλικία Personification Preschool children 155.413 Νούση, Δήμητρα Μια μελέτη περίπτωσης για τη διερεύνηση της ύπαρξης ή μη του προσωποποιητικού συμπερασμού σε παιδιά προσχολικής ηλικίας |
| description |
Η συγκεκριμένη έρευνα αποτελεί μία μελέτη περίπτωσης που είχε στόχο να διερευνήσει (α) εάν παιδιά προσχολικής ηλικίας χρησιμοποιούν όντως τον «προσωποποιητικό συμπερασμό» για να αποδώσουν σε διάφορες οντότητες, για τις οποίες δεν ξέρουν όσα ξέρουν για τον άνθρωπο, βιολογικές λειτουργίες και συμπεριφορές που ξέρουν ότι ο άνθρωπος τις κάνει ή τις έχει, και (β) εάν η χρήση του «προσωποποιητικού συμπερασμού» γίνεται ανεξέλεγκτα ή περιορίζεται κυρίως σε περιπτώσεις στις οποίες οδηγεί σε λογικές προβλέψεις. Στην έρευνα πήραν μέρος 119 παιδιά ηλικίας 5-5,5 ετών από 4 δημόσια νηπιαγωγεία σε διάφορες περιοχές της Πάτρας. Από τα παιδιά αυτά πήραμε ατομικές ημιδομημένες συνεντεύξεις σε ήσυχους χώρους των σχολείων τους. Το πρωτόκολλο της συνέντευξης ήταν αντίστοιχο με αυτό των Inagaki & Hatano (1991) και περιελάμβανε ερωτήσεις ανοιχτού τύπου (α) σχετικά με αντιδράσεις ανθρώπων σε διάφορες καταστάσεις, και (β) σχετικά με αντιδράσεις άλλων ζωντανών οργανισμών (ακρίδα ή τουλίπα) σε αντίστοιχες καταστάσεις. Οι ερωτήσεις ήταν 3 τύπων και αφορούσαν καταστάσεις όπου (α) ο άνθρωπος και η υπό εξέταση οντότητα αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο («ερωτήσεις ίδιας αντίδρασης»), (β) ο άνθρωπος και η υπό εξέταση οντότητα αντιδρούν διαφορετικά και το αποτέλεσμα της χρήσης του «προσωποποιητικού συμπερασμού» φαίνεται μη αληθοφανές στα παιδιά («ερωτήσεις διαφορετικής αντίδρασης / προσωποποιητικός μη αληθοφανής»), και (γ) ο άνθρωπος και η υπό εξέταση οντότητα αντιδρούν διαφορετικά αλλά το αποτέλεσμα της χρήσης του «προσωποποιητικού συμπερασμού» μπορεί να φαίνεται αληθοφανές στα παιδιά («ερωτήσεις διαφορετικής αντίδρασης / προσωποποιητικός αληθοφανής»). Σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας, τα παιδιά χρησιμοποιούν «προσωποποιητικό συμπερασμό» και μάλιστα όχι ανεξέλεγκτα αλλά σε περιπτώσεις που αυτός οδηγεί σε λογικά συμπεράσματα. Πιο συγκεκριμένα, κάνουν (α) συχνή χρήση του στις «ερωτήσεις ίδιας αντίδρασης», (β) συχνή αλλά επιλεκτική χρήση του στις «ερωτήσεις διαφορετικής αντίδρασης / προσωποποιητικός αληθοφανής», και (γ) σπάνια χρήση του στις «ερωτήσεις διαφορετικής αντίδρασης / προσωποποιητικός μη αληθοφανής». Φαίνεται λοιπόν, ότι ο «προσωποποιητικός συμπερασμός» λειτουργεί ως ένα χρήσιμο εργαλείο σκέψης για τα μικρά παιδιά. |
| author2 |
Εργαζάκη, Μαρίντα |
| author_facet |
Εργαζάκη, Μαρίντα Νούση, Δήμητρα |
| format |
Thesis |
| author |
Νούση, Δήμητρα |
| author_sort |
Νούση, Δήμητρα |
| title |
Μια μελέτη περίπτωσης για τη διερεύνηση της ύπαρξης ή μη του προσωποποιητικού συμπερασμού σε παιδιά προσχολικής ηλικίας |
| title_short |
Μια μελέτη περίπτωσης για τη διερεύνηση της ύπαρξης ή μη του προσωποποιητικού συμπερασμού σε παιδιά προσχολικής ηλικίας |
| title_full |
Μια μελέτη περίπτωσης για τη διερεύνηση της ύπαρξης ή μη του προσωποποιητικού συμπερασμού σε παιδιά προσχολικής ηλικίας |
| title_fullStr |
Μια μελέτη περίπτωσης για τη διερεύνηση της ύπαρξης ή μη του προσωποποιητικού συμπερασμού σε παιδιά προσχολικής ηλικίας |
| title_full_unstemmed |
Μια μελέτη περίπτωσης για τη διερεύνηση της ύπαρξης ή μη του προσωποποιητικού συμπερασμού σε παιδιά προσχολικής ηλικίας |
| title_sort |
μια μελέτη περίπτωσης για τη διερεύνηση της ύπαρξης ή μη του προσωποποιητικού συμπερασμού σε παιδιά προσχολικής ηλικίας |
| publishDate |
2017 |
| url |
http://hdl.handle.net/10889/10218 |
| work_keys_str_mv |
AT nousēdēmētra miameletēperiptōsēsgiatēdiereunēsētēsyparxēsēmētouprosōpopoiētikousymperasmousepaidiaproscholikēsēlikias AT nousēdēmētra acasestudyfortheinvestigationoftheuseofpersonificationfrompreschoolers |
| _version_ |
1771297311656247296 |
| spelling |
nemertes-10889-102182022-09-05T20:24:05Z Μια μελέτη περίπτωσης για τη διερεύνηση της ύπαρξης ή μη του προσωποποιητικού συμπερασμού σε παιδιά προσχολικής ηλικίας A case study for the investigation of the use of "personification" from preschoolers Νούση, Δήμητρα Εργαζάκη, Μαρίντα Noussi, Dimitra Προσωποποιητικός συμπερασμός Προσχολική ηλικία Personification Preschool children 155.413 Η συγκεκριμένη έρευνα αποτελεί μία μελέτη περίπτωσης που είχε στόχο να διερευνήσει (α) εάν παιδιά προσχολικής ηλικίας χρησιμοποιούν όντως τον «προσωποποιητικό συμπερασμό» για να αποδώσουν σε διάφορες οντότητες, για τις οποίες δεν ξέρουν όσα ξέρουν για τον άνθρωπο, βιολογικές λειτουργίες και συμπεριφορές που ξέρουν ότι ο άνθρωπος τις κάνει ή τις έχει, και (β) εάν η χρήση του «προσωποποιητικού συμπερασμού» γίνεται ανεξέλεγκτα ή περιορίζεται κυρίως σε περιπτώσεις στις οποίες οδηγεί σε λογικές προβλέψεις. Στην έρευνα πήραν μέρος 119 παιδιά ηλικίας 5-5,5 ετών από 4 δημόσια νηπιαγωγεία σε διάφορες περιοχές της Πάτρας. Από τα παιδιά αυτά πήραμε ατομικές ημιδομημένες συνεντεύξεις σε ήσυχους χώρους των σχολείων τους. Το πρωτόκολλο της συνέντευξης ήταν αντίστοιχο με αυτό των Inagaki & Hatano (1991) και περιελάμβανε ερωτήσεις ανοιχτού τύπου (α) σχετικά με αντιδράσεις ανθρώπων σε διάφορες καταστάσεις, και (β) σχετικά με αντιδράσεις άλλων ζωντανών οργανισμών (ακρίδα ή τουλίπα) σε αντίστοιχες καταστάσεις. Οι ερωτήσεις ήταν 3 τύπων και αφορούσαν καταστάσεις όπου (α) ο άνθρωπος και η υπό εξέταση οντότητα αντιδρούν με τον ίδιο τρόπο («ερωτήσεις ίδιας αντίδρασης»), (β) ο άνθρωπος και η υπό εξέταση οντότητα αντιδρούν διαφορετικά και το αποτέλεσμα της χρήσης του «προσωποποιητικού συμπερασμού» φαίνεται μη αληθοφανές στα παιδιά («ερωτήσεις διαφορετικής αντίδρασης / προσωποποιητικός μη αληθοφανής»), και (γ) ο άνθρωπος και η υπό εξέταση οντότητα αντιδρούν διαφορετικά αλλά το αποτέλεσμα της χρήσης του «προσωποποιητικού συμπερασμού» μπορεί να φαίνεται αληθοφανές στα παιδιά («ερωτήσεις διαφορετικής αντίδρασης / προσωποποιητικός αληθοφανής»). Σύμφωνα με τα αποτελέσματά μας, τα παιδιά χρησιμοποιούν «προσωποποιητικό συμπερασμό» και μάλιστα όχι ανεξέλεγκτα αλλά σε περιπτώσεις που αυτός οδηγεί σε λογικά συμπεράσματα. Πιο συγκεκριμένα, κάνουν (α) συχνή χρήση του στις «ερωτήσεις ίδιας αντίδρασης», (β) συχνή αλλά επιλεκτική χρήση του στις «ερωτήσεις διαφορετικής αντίδρασης / προσωποποιητικός αληθοφανής», και (γ) σπάνια χρήση του στις «ερωτήσεις διαφορετικής αντίδρασης / προσωποποιητικός μη αληθοφανής». Φαίνεται λοιπόν, ότι ο «προσωποποιητικός συμπερασμός» λειτουργεί ως ένα χρήσιμο εργαλείο σκέψης για τα μικρά παιδιά. This research is a case study that aimed to investigate (a) whether preschool children actually use the "personalization inference" to attribute to various entities, for which they do not know what they know about human, biological functions and behaviors that they know that human makes, or has, and (b) if the use of "personalization inference" is unchecked or mainly limited to cases which result in reasonable estimates. In the research involved 119 children aged 5-5.5 years of four public kindergartens in various regions of Patras. We took individual semi-structured interviews from these children in quiet areas of their schools. The interview protocol was comparable to that of Inagaki & Hatano (1991) and included open-ended questions (a) on people's reactions to various situations, and (b) on reactions of other living organisms (grasshopper or tulip) to corresponding situations. Questions were of three types and related conditions where (a) human and the concerned entity react in the same manner ( "same reaction questions”), (b) human and the concerned entity react differently and the result of the use of "personalization inference" seems not plausible to children ( "different reactivity questions / personalization implausible"), and (c) human and the concerned entity react differently, but the effect of using the "personalization inference" may seem plausible to children ( "different reactivity questions / personalization plausible"). According to our results, children use "personalization inference" and not unchecked, but in cases where this leads to logical conclusions. More specifically, they make (a) frequent use on the 'same reaction questions', (b) frequent but selectively use on the "different reactivity questions / personalization plausible", and (c) rare use on the "questions of different reaction / personalization non believable". It seems then, that the "personalization inference" serves as a useful thinking tool for young children. 2017-04-04T08:28:45Z 2017-04-04T08:28:45Z 2016-10-30 Thesis http://hdl.handle.net/10889/10218 gr 0 application/pdf |
