| Περίληψη: | Κατά την τελευταία δεκαπενταετία τα θέματα ασφαλούς φροντίδας των ασθενών στα νοσοκομεία, αλλά και στον ευρύτερο υγειονομικό τομέα απασχόλησαν έντονα τους επαγγελματίες υγείας. Στις ανεπτυγμένες χώρες ένας στους δέκα ασθενείς υφίσταται τις συνέπειες ενός ιατρικού λάθους κατά τη διάρκεια μιας ενδονοσοκομειακής νοσηλείας. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει την ασφάλεια ασθενούς ως την προστασία του από προβλέψιμες βλάβες που συμβαίνουν κατά την παροχή υγειονομικής περίθαλψης, θέτοντάς την ταυτόχρονα ως παγκόσμια προτεραιότητα σε θέματα υγείας.
Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσης μελέτης είναι να διερευνηθεί το πρόβλημα της ασφάλειας των ασθενών σε σχέση με τα ελληνικά νοσοκομεία.
Υλικό και Μέθοδος: Χρησιμοποιήθηκε η ελληνική και διεθνής επιστημονική βιβλιογραφία κυρίως της τελευταίας δεκαετίας και συλλέχθηκαν στοιχεία αναφορών από ελληνικούς και διεθνείς οργανισμούς υψηλής πιστοποίησης (WHO, ΟΟΣΑ, ΚΕΕΛΠΝΟ, JC, AHRQ). Επιπροσθέτως, παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα μικρού ενδεικτικού ερωτηματολογίου πού αφορούσε την Υγιεινή των χεριών, βασικό μέτρο για την πρόληψη της μετάδοσης λοιμώξεων στους ασθενείς.
Αποτελέσματα: Τα ιατρικά λάθη είναι συχνό φαινόμενο και στην Ελλάδα. Ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων θεωρεί τις υπηρεσίες υγείας στη χώρα, υποδεέστερες των άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στα περισσότερα νοσοκομεία δεν τηρούνται πρωτόκολλα ασφαλούς διαχείρισης ασθενών και δεν υπάρχουν παρά ελάχιστα ολοκληρωμένα συστήματα αναφοράς ανεπιθύμητων συμβάντων. Η ενημέρωση των νοσηλευομένων είναι ελλιπής, για παράδειγμα αναφέρουμε ότι το 50% εκείνων που χειρουργήθηκαν την τριετία μέχρι το 2013 δεν είχαν λάβει προεγχειρητικά έντυπο γραπτής συναίνεσης. Στα ελληνικά νοσοκομεία η χορήγηση αντιβιοτικών είναι διπλάσια από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ. Το νοσηλευτικό προσωπικό είναι ανεπαρκές, γεγονός που επιδεινώθηκε με την εμφάνιση της οικονομικής κρίσης. Ο μέσος όρος νοσηλευτριών στη χώρα είναι 3,6 ανά 1000 κατοίκους, ενώ στις άλλες χώρες του ΟΟΣΑ 9.1 και το 78% εξ αυτών, αναφέρει επαγγελματική εξάντληση. Φαίνεται επίσης ότι η μεγαλύτερη πιθανότητα ιατρικών λαθών παρατηρείται στις ειδικότητες Χειρουργικής και Μαιευτικής (20% και 16%
3
αντίστοιχα), όπως και διεθνώς, και ότι τα λάθη αφορούν γενικότερες δυσλειτουργίες του συστήματος Υγείας. Στα Τμήματα Επειγόντων τα οποία έχουν και μεγαλύτερη κίνηση λόγω και της κρίσης, το πρόβλημα της ασφάλειας για τον ασθενή μεγαλώνει. Όσον αφορά την επιτήρηση και την καταγραφή των ανεπιθύμητων συμβάντων στις Αιμοδοσίες, που γίνεται από το ΚΕΕΛΠΝΟ είναι αρκετά καλή. Είναι γεγονός επίσης ότι τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες από την Πολιτεία ως προς την ενημέρωση και εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας σε θέματα ασφάλειας ασθενών, στα πλαίσια της αναδιοργάνωσης του Εθνικού Συστήματος, Υγείας με σκοπό την παροχή ποιοτικής φροντίδας υγείας αλλά και μείωσης του κόστους από προβλέψιμες βλάβες. Χρειάζεται συντονισμένη προσπάθεια από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς για περισσότερη εκπαίδευση, ανάπτυξη συστημάτων αναφοράς και υποστηρικτικού εργασιακού περιβάλλοντος καθώς και πιστή εφαρμογή διεθνώς αναγνωρισμένων πρακτικών, συνεργασία μεταξύ των διαφορετικών υγειονομικών δομών και φυσικά, ενημέρωση και εμπλοκή και των ίδιων των ασθενών σε θέματα ασφαλούς φροντίδας υγείας.
|
|---|
