Ασφάλεια ασθενούς στα ελληνικά νοσοκομεία
Κατά την τελευταία δεκαπενταετία τα θέματα ασφαλούς φροντίδας των ασθενών στα νοσοκομεία, αλλά και στον ευρύτερο υγειονομικό τομέα απασχόλησαν έντονα τους επαγγελματίες υγείας. Στις ανεπτυγμένες χώρες ένας στους δέκα ασθενείς υφίσταται τις συνέπειες ενός ιατρικού λάθους κατά τη διάρκεια μιας ενδονοσ...
Main Author: | |
---|---|
Other Authors: | |
Format: | Thesis |
Language: | Greek |
Published: |
2017
|
Subjects: | |
Online Access: | http://hdl.handle.net/10889/10261 |
id |
nemertes-10889-10261 |
---|---|
record_format |
dspace |
institution |
UPatras |
collection |
Nemertes |
language |
Greek |
topic |
Ασφάλεια ασθενούς Ιατρικό λάθος Ελληνικά νοσοκομεία Patient safety Medical error Greek hospitals 362.11 |
spellingShingle |
Ασφάλεια ασθενούς Ιατρικό λάθος Ελληνικά νοσοκομεία Patient safety Medical error Greek hospitals 362.11 Λιακόπουλος, Λεωνίδας Ασφάλεια ασθενούς στα ελληνικά νοσοκομεία |
description |
Κατά την τελευταία δεκαπενταετία τα θέματα ασφαλούς φροντίδας των ασθενών στα νοσοκομεία, αλλά και στον ευρύτερο υγειονομικό τομέα απασχόλησαν έντονα τους επαγγελματίες υγείας. Στις ανεπτυγμένες χώρες ένας στους δέκα ασθενείς υφίσταται τις συνέπειες ενός ιατρικού λάθους κατά τη διάρκεια μιας ενδονοσοκομειακής νοσηλείας. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει την ασφάλεια ασθενούς ως την προστασία του από προβλέψιμες βλάβες που συμβαίνουν κατά την παροχή υγειονομικής περίθαλψης, θέτοντάς την ταυτόχρονα ως παγκόσμια προτεραιότητα σε θέματα υγείας.
Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσης μελέτης είναι να διερευνηθεί το πρόβλημα της ασφάλειας των ασθενών σε σχέση με τα ελληνικά νοσοκομεία.
Υλικό και Μέθοδος: Χρησιμοποιήθηκε η ελληνική και διεθνής επιστημονική βιβλιογραφία κυρίως της τελευταίας δεκαετίας και συλλέχθηκαν στοιχεία αναφορών από ελληνικούς και διεθνείς οργανισμούς υψηλής πιστοποίησης (WHO, ΟΟΣΑ, ΚΕΕΛΠΝΟ, JC, AHRQ). Επιπροσθέτως, παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα μικρού ενδεικτικού ερωτηματολογίου πού αφορούσε την Υγιεινή των χεριών, βασικό μέτρο για την πρόληψη της μετάδοσης λοιμώξεων στους ασθενείς.
Αποτελέσματα: Τα ιατρικά λάθη είναι συχνό φαινόμενο και στην Ελλάδα. Ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων θεωρεί τις υπηρεσίες υγείας στη χώρα, υποδεέστερες των άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στα περισσότερα νοσοκομεία δεν τηρούνται πρωτόκολλα ασφαλούς διαχείρισης ασθενών και δεν υπάρχουν παρά ελάχιστα ολοκληρωμένα συστήματα αναφοράς ανεπιθύμητων συμβάντων. Η ενημέρωση των νοσηλευομένων είναι ελλιπής, για παράδειγμα αναφέρουμε ότι το 50% εκείνων που χειρουργήθηκαν την τριετία μέχρι το 2013 δεν είχαν λάβει προεγχειρητικά έντυπο γραπτής συναίνεσης. Στα ελληνικά νοσοκομεία η χορήγηση αντιβιοτικών είναι διπλάσια από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ. Το νοσηλευτικό προσωπικό είναι ανεπαρκές, γεγονός που επιδεινώθηκε με την εμφάνιση της οικονομικής κρίσης. Ο μέσος όρος νοσηλευτριών στη χώρα είναι 3,6 ανά 1000 κατοίκους, ενώ στις άλλες χώρες του ΟΟΣΑ 9.1 και το 78% εξ αυτών, αναφέρει επαγγελματική εξάντληση. Φαίνεται επίσης ότι η μεγαλύτερη πιθανότητα ιατρικών λαθών παρατηρείται στις ειδικότητες Χειρουργικής και Μαιευτικής (20% και 16%
3
αντίστοιχα), όπως και διεθνώς, και ότι τα λάθη αφορούν γενικότερες δυσλειτουργίες του συστήματος Υγείας. Στα Τμήματα Επειγόντων τα οποία έχουν και μεγαλύτερη κίνηση λόγω και της κρίσης, το πρόβλημα της ασφάλειας για τον ασθενή μεγαλώνει. Όσον αφορά την επιτήρηση και την καταγραφή των ανεπιθύμητων συμβάντων στις Αιμοδοσίες, που γίνεται από το ΚΕΕΛΠΝΟ είναι αρκετά καλή. Είναι γεγονός επίσης ότι τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες από την Πολιτεία ως προς την ενημέρωση και εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας σε θέματα ασφάλειας ασθενών, στα πλαίσια της αναδιοργάνωσης του Εθνικού Συστήματος, Υγείας με σκοπό την παροχή ποιοτικής φροντίδας υγείας αλλά και μείωσης του κόστους από προβλέψιμες βλάβες. Χρειάζεται συντονισμένη προσπάθεια από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς για περισσότερη εκπαίδευση, ανάπτυξη συστημάτων αναφοράς και υποστηρικτικού εργασιακού περιβάλλοντος καθώς και πιστή εφαρμογή διεθνώς αναγνωρισμένων πρακτικών, συνεργασία μεταξύ των διαφορετικών υγειονομικών δομών και φυσικά, ενημέρωση και εμπλοκή και των ίδιων των ασθενών σε θέματα ασφαλούς φροντίδας υγείας. |
author2 |
Μαραγκός, Μάρκος |
author_facet |
Μαραγκός, Μάρκος Λιακόπουλος, Λεωνίδας |
format |
Thesis |
author |
Λιακόπουλος, Λεωνίδας |
author_sort |
Λιακόπουλος, Λεωνίδας |
title |
Ασφάλεια ασθενούς στα ελληνικά νοσοκομεία |
title_short |
Ασφάλεια ασθενούς στα ελληνικά νοσοκομεία |
title_full |
Ασφάλεια ασθενούς στα ελληνικά νοσοκομεία |
title_fullStr |
Ασφάλεια ασθενούς στα ελληνικά νοσοκομεία |
title_full_unstemmed |
Ασφάλεια ασθενούς στα ελληνικά νοσοκομεία |
title_sort |
ασφάλεια ασθενούς στα ελληνικά νοσοκομεία |
publishDate |
2017 |
url |
http://hdl.handle.net/10889/10261 |
work_keys_str_mv |
AT liakopoulosleōnidas asphaleiaasthenousstaellēnikanosokomeia AT liakopoulosleōnidas patientsafetyingreekhospitals |
_version_ |
1771297205278212096 |
spelling |
nemertes-10889-102612022-09-05T11:17:48Z Ασφάλεια ασθενούς στα ελληνικά νοσοκομεία Patient safety in Greek hospitals Λιακόπουλος, Λεωνίδας Μαραγκός, Μάρκος Μαραγκός, Μάρκος Γώγος, Χαράλαμπος Βελισσάρης, Δημήτριος Liakopoulos, Leonidas Ασφάλεια ασθενούς Ιατρικό λάθος Ελληνικά νοσοκομεία Patient safety Medical error Greek hospitals 362.11 Κατά την τελευταία δεκαπενταετία τα θέματα ασφαλούς φροντίδας των ασθενών στα νοσοκομεία, αλλά και στον ευρύτερο υγειονομικό τομέα απασχόλησαν έντονα τους επαγγελματίες υγείας. Στις ανεπτυγμένες χώρες ένας στους δέκα ασθενείς υφίσταται τις συνέπειες ενός ιατρικού λάθους κατά τη διάρκεια μιας ενδονοσοκομειακής νοσηλείας. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει την ασφάλεια ασθενούς ως την προστασία του από προβλέψιμες βλάβες που συμβαίνουν κατά την παροχή υγειονομικής περίθαλψης, θέτοντάς την ταυτόχρονα ως παγκόσμια προτεραιότητα σε θέματα υγείας. Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσης μελέτης είναι να διερευνηθεί το πρόβλημα της ασφάλειας των ασθενών σε σχέση με τα ελληνικά νοσοκομεία. Υλικό και Μέθοδος: Χρησιμοποιήθηκε η ελληνική και διεθνής επιστημονική βιβλιογραφία κυρίως της τελευταίας δεκαετίας και συλλέχθηκαν στοιχεία αναφορών από ελληνικούς και διεθνείς οργανισμούς υψηλής πιστοποίησης (WHO, ΟΟΣΑ, ΚΕΕΛΠΝΟ, JC, AHRQ). Επιπροσθέτως, παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα μικρού ενδεικτικού ερωτηματολογίου πού αφορούσε την Υγιεινή των χεριών, βασικό μέτρο για την πρόληψη της μετάδοσης λοιμώξεων στους ασθενείς. Αποτελέσματα: Τα ιατρικά λάθη είναι συχνό φαινόμενο και στην Ελλάδα. Ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων θεωρεί τις υπηρεσίες υγείας στη χώρα, υποδεέστερες των άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στα περισσότερα νοσοκομεία δεν τηρούνται πρωτόκολλα ασφαλούς διαχείρισης ασθενών και δεν υπάρχουν παρά ελάχιστα ολοκληρωμένα συστήματα αναφοράς ανεπιθύμητων συμβάντων. Η ενημέρωση των νοσηλευομένων είναι ελλιπής, για παράδειγμα αναφέρουμε ότι το 50% εκείνων που χειρουργήθηκαν την τριετία μέχρι το 2013 δεν είχαν λάβει προεγχειρητικά έντυπο γραπτής συναίνεσης. Στα ελληνικά νοσοκομεία η χορήγηση αντιβιοτικών είναι διπλάσια από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ. Το νοσηλευτικό προσωπικό είναι ανεπαρκές, γεγονός που επιδεινώθηκε με την εμφάνιση της οικονομικής κρίσης. Ο μέσος όρος νοσηλευτριών στη χώρα είναι 3,6 ανά 1000 κατοίκους, ενώ στις άλλες χώρες του ΟΟΣΑ 9.1 και το 78% εξ αυτών, αναφέρει επαγγελματική εξάντληση. Φαίνεται επίσης ότι η μεγαλύτερη πιθανότητα ιατρικών λαθών παρατηρείται στις ειδικότητες Χειρουργικής και Μαιευτικής (20% και 16% 3 αντίστοιχα), όπως και διεθνώς, και ότι τα λάθη αφορούν γενικότερες δυσλειτουργίες του συστήματος Υγείας. Στα Τμήματα Επειγόντων τα οποία έχουν και μεγαλύτερη κίνηση λόγω και της κρίσης, το πρόβλημα της ασφάλειας για τον ασθενή μεγαλώνει. Όσον αφορά την επιτήρηση και την καταγραφή των ανεπιθύμητων συμβάντων στις Αιμοδοσίες, που γίνεται από το ΚΕΕΛΠΝΟ είναι αρκετά καλή. Είναι γεγονός επίσης ότι τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες από την Πολιτεία ως προς την ενημέρωση και εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας σε θέματα ασφάλειας ασθενών, στα πλαίσια της αναδιοργάνωσης του Εθνικού Συστήματος, Υγείας με σκοπό την παροχή ποιοτικής φροντίδας υγείας αλλά και μείωσης του κόστους από προβλέψιμες βλάβες. Χρειάζεται συντονισμένη προσπάθεια από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς για περισσότερη εκπαίδευση, ανάπτυξη συστημάτων αναφοράς και υποστηρικτικού εργασιακού περιβάλλοντος καθώς και πιστή εφαρμογή διεθνώς αναγνωρισμένων πρακτικών, συνεργασία μεταξύ των διαφορετικών υγειονομικών δομών και φυσικά, ενημέρωση και εμπλοκή και των ίδιων των ασθενών σε θέματα ασφαλούς φροντίδας υγείας. Safety issues for hospitalized patients have been a great concern for healthcare providers over the last fifteen years. In developed countries, one of ten patients experiences the consequences of a medical error during hospitalization. The World Health Organization defines patient safety as their protection from preventable injuries that occurs during the provision of healthcare, and at the same time it sets patient safety as a world priority regarding health issues. Objectives: This paper aims to investigate the problem of patient safety in Greek hospitals. Material and Methods: Greek and international publications in PUBMED during the last 10 years, and data collected by highly certified international organizations (WHO, OECD, HCDCP, JC, AHRQ) has been extensively reviewed. We also present the results of a small indicative questionnaire on the Hand hygiene. Results: The majority of Greek citizens believe that healthcare services provided in the country are inferior compared to countries of the European Union. In most hospitals they are neither established protocols on the safe management of patients nor integrated reporting systems of the adverse events. Informed consent is inadequate. Prescription of antibiotics is twofold compared to the average rate in the OECD countries. The shortage of nursing staff worsened after the economic crisis emerged. The average number of nurses per 1000 residents is 3.6, compared to 9.1 in OECD countries. Burnt out syndrome is reported by 78% of the nursing staff. The Most of medical errors are reported by Surgery and Obstetrics (20% and 16% respectively). On the other hand there is good monitoring and recording of adverse events in blood transfusions. It is obvious that we need better education, development of reporting systems, supportive work environment, loyal implementation of international recognized practices and collaboration among the different healthcare structures. 2017-05-12T16:17:26Z 2017-05-12T16:17:26Z 2016-11-13 Thesis http://hdl.handle.net/10889/10261 gr 6 application/pdf |