| Περίληψη: | Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ο τρίτος σε συχνότητα τύπος καρκίνου. Σύμφωνα με μελέτες, το υαλουρονικό οξύ φαίνεται να έχει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της συγκεκριμένης κακοήθειας. Επιπλέον, οι υαλουρονιδάσες, τα ένζυμα δηλαδή που είναι υπεύθυνα για τον καταβολισμό του υαλουρονικού οξέως έχουν ασαφή ρόλο στην εξέλιξη του καρκίνου. Ο σκόπος της παρούσας μελέτης ήταν να καθοριστούν και να αξιολογηθούν τα επίπεδα της υαλουρονιδάσης στον ορό ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου, τόσο πριν όσο και μετά τη χειρουργική αντιμετώπιση. Απώτερος στόχος της μελέτης ήταν να αξιολογηθεί το κατά πόσο τα επίπεδα της υαλουρονιδάσης στον ορό θα μπορούσαν να αποτελέσουν βιοχημικό καρκινικό δείκτη της νόσου και των υποτροπών της .
Υλικό – Μέθοδος :
Πρόκειται για μια προοπτική, τυχαιοποποιημένη, διπλή τυφλή μελέτη. Το βιολογικό υλικό ήταν δείγματα αίματος που ελήφθησαν από 15 ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου σε διάφορα στάδια. Τα δείγματα ελήφθησαν προεγχειρητικά και μετεγχειρητικά σε τακτά χρονικά διαστήματα και συγκρίθηκαν με δείγματα από τον ορό υγιών δοτών. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν ήταν ζυμογράφημα, ανάστροφο ζυμογράφημα και ανοσοαποτύπωση
Αποτελέσματα :
Το ζυμογράφημα και η ανοσοαποτύπωση επιβεβαίωσαν ότι η μόνη υαλουρονιδάση που βρέθηκε στον ορό ήταν η Hyal-1. Τα επίπεδά της παρουσίασαν σημαντική μείωση μια εβδομάδα μετεγχειρητικά σε σύγκριση με τα προεγχειρητικά επίπεδα. Τα επίπεδα της Hyal-1 των ασθενών με καρκίνο προεγχειρητικά ήταν σημαντικά μικρότερα σε σχέση με τα επίπεδα των υγιών δοτών, καθώς και σε σχέση με τα επίπεδα των ίδιων των ασθενών με καρκίνο ένα χρόνο μετεγχειρητικά. Μέσω ανάστροφου ζυμογραφήματος βρέθηκε η δραστικότητα ενός αναστολέα της υαλουρονιδάσης, ενεργού σε ήπια αλκαλικό pH. Τα επίπεδα του αναστολέα της υαλουρονιδάσης αυξήθηκαν στατιστικώς σημαντικά (p<0,01) μια εβδομάδα μετεγχειρητικά σε σχέση με τα προεγχειρητικά επίπεδα. Τα επίπεδα της Hyal-1 στον ορό ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου, προεγχειρητικά, ήταν μικρότερα από τα αντίστοιχα υγιών δοτών, πιθανώς εξαιτίας της τοπικής άθροισης του αναστολέα της υαλουρονιδάσης στο μικροπεριβάλλον του όγκου.
Συμπεράσματα :
Η σταδιακή αύξηση των επιπέδων της Hyal-1 στον ορό ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου, μέχρι και ένα χρόνο μετεγχειρητικά, όπου φτάνουν τα επίπεδα του υγιούς πληθυσμού, μπορεί να υποδεικνύει ότι η Hyal-1 έχει σημαντικό ρόλο στον καρκίνο.
|
|---|
