Περίληψη: | Σύγχρονες μελέτες, που αφορούν στη χρήση των εμποτισμένων με διάφορες ουσίες μεταλλικών ενδοπροθέσεων στα στεφανιαία, καρωτιδικά και μηριαία αγγεία, καταδεικνύουν την ικανότητά τους να προσφέρουν καλύτερα κλινικά και αγγειογραφικά αποτελέσματα. Με βάση τις αναφορές αυτές χρησιμοποιήσαμε μεταλλικές ενδοπροθέσεις που εκλύουν πακλιταξέλη σε νεφρικές αρτηρίες πειραματόζωου και συγκρίναμε το αποτέλεσμα με αυτό της χρήσης απλών μεταλλικών ενδοπροθέσεων.
Υλικά και μέθοδος:
Χρησιμοποιήθηκε το πειραματικό μοντέλο της χοίρειας νεφρικής αρτηρίας. Δεκαπέντε θηλυκοί χοίροι, που ζύγιζαν 25-30 κιλά, χρησιμοποιήθηκαν και τριάντα ενδοπροθέσεις τοποθετήθηκαν, δύο σε κάθε ζώο. Οι ενδοπροθέσεις τοποθετήθηκαν τυχαία στη δεξιά ή την αριστερή νεφρική αρτηρία. Σε 15 αρτηρίες ένα απλό μεταλλικό 3,5x18 mm R-stent τοποθετήθηκε (ομάδα A), ενώ για τις υπόλοιπες χρησιμοποιήθηκε ενδοπρόθεση εμποτισμένη με πακλιταξέλη, 3x32 mm T-stent (ομάδα B). Η βατότητα των αγγείων μελετήθηκε με ψηφιακή αφαιρετική αγγειογραφία, αξονική αγγειογραφία και εικονική ενδοσκόπηση 24 ώρες και 1 μήνα μετά την τοποθέτηση των ενδοπροθέσεων.
Αποτελέσματα:
Η τοποθέτηση των ενδοπροθέσεων ήταν επιτυχής σε κάθε περίπτωση. Δεν παρατηρήθηκε αγγειογραφική διαφορά στις δύο ομάδες τις πρώτες 24 ώρες. Δεν παρατηρήθηκε μετακίνηση ενδοπρόθεσης από την αρχική θέση, πλην μιας εμποτισμένης με πακλιταξέλη που συμπτύχθηκε άμεσα. Ο έλεγχος της βατότητας σε ένα μήνα ανέδειξε 86,66% βατότητα στην ομάδα Α (13 αρτηρίες) και 93,33% βατότητα στην ομάδα Β (14 αρτηρίες). Το πάχος του ενδοθηλίου και του μυϊκού χιτώνα ήταν στατιστικά μικρότερο στην ομάδα Β από εκείνο της ομάδας Α (p=0,001 και p=0,0007 αντίστοιχα).
Συμπέρασμα:
Τα προκαταρκτικά αυτά πειραματικά αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η χρήση των ενδοπροθέσεων εμποτισμένων με πακλιταξέλη είναι αποτελεσματικότερη αυτής των απλών μεταλλικών στη χοίρεια νεφρική αρτηρία. Περαιτέρω πειραματικές και κλινικές δοκιμές χρειάζονται για να επιβεβαιώσουν τα πρώιμα ενθαρρυντικά συμπεράσματα.
|