Μελέτη του ρόλου της οστεοποντίνης στην νεοπλασματική μετάσταση

• Κύριος συγγραφέας: Γιοπάνου, Ιωάννα
• Άλλοι συγγραφείς: Σταθόπουλος, Γεώργιος
• Μορφή: Thesis
• Γλώσσα: Greek
• Έκδοση: 2017
• Θέματα: Οστεοποντίνη (SPP1); Καρκινικά κύτταρα; Πνευμονικές μεταστάσεις; Χημειοκίνη CCL2; Ογκοκατασταλτικό γονίδιο Trp53; Osteopontin (SPP1); Cancer cells; Lung metastasis; Chemokine CCL2; Tumor-suppressive gene Trp53; 616.994 24

Ο πνεύμονας αποτελεί μια από τις κυριότερες θέσεις εγκαθίδρισης μεταστατικών όγκων μαζί με τον εγκέφαλο, το ήπαρ και τα οστά. Μέχρι σήμερα η οστεοποντίνη (secreted phosphoprotein 1, SPP1) έχει συσχετισθεί με την διασπορά ποικίλων όγκων στο σώμα, ωστόσο η δράση της στις πνευμονικές μεταστάσεις δεν έχει πλήρως αποσαφηνισθεί. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση και αποσαφήνιση του ρόλου της SPP1 στη μετάσταση στον πνεύμονα. Προκειμένου να απαντηθεί αυτό το ερώτημα, χρησιμοποιήσαμε μοντέλα ποντικών επαγόμενης (υποδόρια εμφύτευση) αλλά και αυτόματης (ενδοφλέβια χορήγηση) μετάστασης, τριών διαφορετικών καρκινικών σειρών (MC38 και LLC- αδενοκαρκίνωματα παχέος εντέρου και πνεύμονα αντίστοιχα, B16F10 μελάνωμα) σε φυσικού τύπου C57BL/6 ποντικούς (Spp1+/+) αλλά και σε υπόστρωμα ένδειας SPP1 του ξενιστή (Spp1-/-). Τα επίπεδα έκφρασης της πρωτεΐνης στα καρκινικά κύτταρα τροποποιήθηκαν με αποσιώπηση χρησιμοποιώντας anti-Spp1 shRNA και με επαγόμενη υπερέκφραση της ενδοκυττάριας (Spp1is2) και της εκκρινόμενης (Spp1is4) ισομορφής. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι τα πνευμονικά επιθηλιακά και μυελοειδή κύτταρα εξέφραζαν κυρίως την Spp1is4, η οποία ωστόσο δεν επηρέασε την πνευμονική αποίκηση, αφού τόσο οι Spp1+/+ όσο και οι Spp1-/- ποντικοί ανέπτυξαν παρόμοιο αριθμό αυτόματων και επαγόμενων μεταστάσεων. Αντίθετα, τα καρκινικά κύτταρα εξέφραζαν και τις δύο ισομορφές με διαφορετικές ωστόσο επιδράσεις στο φαινόμενο: η Spp1is2 προήγαγε την επιβίωση των καρκινικών κυττάρων στον πνεύμονα καταστέλλοντας την σταθεροποίηση του TRP53, ενώ η Spp1is4 επιτάχυνε την πνευμονική μετάσταση επάγοντας την έκκριση της χημειοκίνης CCL2. Παράλληλα, ποντικοί ενδεείς για το γονίδιο του CCR2 υποδοχέα (Ccr2-/-) εμφανίστηκαν μη προστατευμένοι στην πνευμονική μετάσταση καθώς καρκινικά κύτταρα επαρκή και μη σε SPP1 μπορούσαν να αποικήσουν παρόμοια πνεύμονες Ccr2+/+ και Ccr2-/- ποντικών, γεγονός που τονίζει την συμμετοχή της CCL2 στα επαγόμενα από SPP1 μεταστατικά φαινόμενα. Συμπερασματικά, τα αποτελέσματά μας υποδεικνύουν ότι η προερχόμενη από το καρκινικό κύτταρο SPP1 προάγει τις πνευμονικές μεταστάσεις και αποτελεί ενδεχομένως θεραπευτικό στόχο ώστε να αποφευχθεί η πνευμονική διασπορά ποικίλων όγκων του σώματος.